Blanda - 01.01.1918, Page 394

388
krækt i eyrun, en hónum i hölduna. HóreiÖ, járn-
ið sem hangir niður úr hóbandinu, sem krækt er
undir potthölduna.
Kvíslarhjörtu kallast þau tré, sem ganga í gegnum
kvislarlindinn, eður skaptið, það er miðtréð, en
skákirnar eru hliðartrón.
* Heimula, heimulu njóli.
IIgra, að verma; volgra og ilgra er hið sama.
Járnurgur í mannbroddum.
* Kani og kúði, lítill askur.
kirna, litið kerald.
að ká i, er kallað, þá á hey er breilt til þurks.
kjúka, litill ostur.
* krangi, er fleyginn kroppur af horaðri skepnu.
* ketilleinkia, sem yfir eldi uppi heldur eldsgagni.
* klápur er gróít handbragð eða grófur hlutur; orðkláp-
ur er orðhákur.
* kúfur, gamall hattur.
* Líkakrókur heitir graftól; það er skapt eins og járn-
karl og munni á hvorutn enda sem á handöxi og
skaröxi, en auga á miðju; þar setja menu skapt i
sem hjá steinhöggvurum.
:i! léna, reiðtygi af busku undir klyfjar.
* lénujiófi eða buskuþófl, er menn riða á.
* lúður, skinuaumbúningur undir kvörnum, so mélið ei
spillist; lúöur alias tuba.
* Móndxdl er tréð kallað, sem er um haldið, þá yfir
kvörnin er dregin af malaranura.
Kálgr, gráðugheit eða gírugheit.
! nc?fUl\ lítill askur.
*■ noi I
0ckur, kláða hnykill i holdinu.
* PúÖur, metaphorice pro ira.
prillur, nálahirðsla af klæði eða vaðmáli,