Eimreiðin - 01.04.1924, Qupperneq 15

E'MREIÐIN
EINAR BENEDIKTSSON
143
Eyjan viö meginhafs alfaraieiö .
ung er í frelsi og brúnaheið.
Um ægi og láÖ bíöa opin skeið
því afli er bregst ekki konungsvonum.
Meö útheimsins þjóðum vér sitjum í sveit
seinastir, yngstir. En hver er sem veit
hvað völvur við vöggurnar sungu.
Vor málreisn var dögun í norrænni nótt.
í námshug og framsókn hjá íslenskri drótt
er öld fyrir höndum. Héðan var sótt
heimsment í norðursins eldfornu tungu.
Konungshugsanir mannsandans eignast hér form og griða-
stað. Héðan fer hinn endurfæddi norræni andi víkingaferðir
S1nar um öll lönd. Þegar hinar stóru menningarþjóðir hafa
^aniað lífsafl sitt í styrjöldum og óhófsmunaði, knýr hann þær
a nV til viðnáms og sóknar. Héðan eiga landvarnarmenn and-
^eSrar menningar að fara út á meðal allra þjóða, — væringj-
ar hins nýja tíma. Líkt og væringjar hinir fornu, sem vörðu
r'l<i Qrikkja yfirgangi barbaranna fyrir þúsund árum síðan.
Vort land er í dögun af annari öld,
nú rís elding þess tíma er fáliðann virðir.
Vor þjóð skal ei vinna með vopnanna fjöld,
en með víkingum andans um staði og hirðir.
Vort heimslíf er tafl fyrir glöggskygnan gest,
þar sem gæfan er ráðin ef leikurinn sest,
og þá haukskygnu sjón ala fjöl! vor og firðir.
^er hefur verið rakin stuttlega þróunarstefnan í ættjarðar-
s°n9vum Einars Benediktssonar. Djúpúðin er hér söm. Þótt
hann sé snjall og kappgjarn bardagamaður að eðli og skap-
Vndi og hafi frá ungum aldri tekið drjúgan þátt í stjórnmála-
^e'lum, alt fram á þennan dag, verður svið deilumálanna óð-
ar langt of þröngt og snautt skáldinu. Ádeilan verður hvöt
?9 hvötin boðun. Hann byrjar sem pólitískur særingamaður.
seinni kvæðum sínum er hann spámaður, boðberi nýrra
I
hu
Ssjóna, trúar — framtíðar
Því skal ungum Atlaslýð
ekki hugað lengst að standa?
Því skal ætt sem yst var knýð
ætlun mest ei lögð til handa? — — —