Eimreiðin - 01.01.1936, Qupperneq 94

78
MÁTTARVÖLDIN
EIMnBIÐls
nú íinni hann liitastraum um
sig, og um leið og liann iiugsi
um þenna straurn, leggi hit-
ann um allan líkamann og
flytji honum vellíðan, líkam-
Iega og andlega hreysti, og
um leið hvet ég sjúldinginn
til að berjast ótrauður í lií's-
baráttunni, Iii'a góðu og göi'-
ugu hfi, guði til dýrðar, og
þjóð sinni, fjölsltyldu eða
heimili til heilla og hlessun-
ar. Þvínæst segi ég honum,
að hann geti ekki opnað aug-
un, fyr en ég hafi talið til sjö,
og geri það siðan í sama hæga,
rólega og reglubundna mál-
rómnum og ég hef beitt allan
fundinn frá hyrjun. Um leið
og ég segi »sjö«, læt ég ljósið
frá dásjánni leika einu sinni
enn um andlit sjúklingsins —
annars halda íleslir sjúkling-
ar mínir, að ég hafi aldrei
allan tímann slept Ijósinu af
andlitum þeirra — læt hann
síðan hvílast um stund með
opin augun, horfi á meðan
fast á milli augna honum og
beiti huganum til að þrýsta
inn á vitund hans öllu góðu,
sem honum má að haldi verða,
án þess þó að gera í smáat-
riðum greinarnmn á því, sem
hann verður að reyna, en opna
með hug mínum meðvitund
hans fyrir öllu fögru, góðu og
göfugu í lífmu, eins vel og
á unl með.
Sjúklingurinn rís því níL’sl
á fætur, hress og endurnserð-
ur. Hann er sjálfur orðinn fð
nýjum og betri manni, og hhð
í kringum hann kemur h°n'
um nú svo fyrir sjónir, seI11
það sé l'egurra og bjartara en
áður.
Lind sálar hans hefur nu‘ð
öðrum orðum verið lireinsn
af sora, svo að ekkert grugrl
getur skernt endurspegh’11
»sólarinnar«, alheimsandan
mikla, sem endurvarpar sin1
óendanlega geislaflóði í »vatns
kerinu« lilla, svo ég noti sömn
líkinguna og áður um hug1
mannanna. Vér þörfnuinst 0
þessarar andlegu hreinsuníU-
Hún þarf að verða höfuð^
riðið í öllum voruiii uppelð,s
málum, trúarbrögðum, vísi®
um og stjórnmálum.
Þessi kynslóð er dauð*1
dæmd, ef þií ekki tekur UPP
þann þráð, sem þessi erin
mín liafa fengið þér í hen<
ur, og fylgir honum. I’vl
þér hvíla örlög vorrar kýn
slóðar! í þér hýr orkari til J(
leiða mannkynið í allan sann
leika! í þér býr mátturinn h
að fara í fylkingarbrjósti! 11
getur afkastað miklu! En <
menn ekki rísa upp, 811