Eimreiðin - 01.01.1936, Qupperneq 113

E,MRE»)IN
RITSJÁ
97
uPpfræðslu og lciðbeiningar ókunnugum, lieldur jafnvel tii þess að
'alda misskilningi, hrærist lif söguhetjanna með þeirri ólgu og þeim
'rafti. að lesandinn hrífst með, gleðst og hryggist með þeim, eftir því
'iCIn á stendur, tekur innilegan þátt i kjörum þeirra og ann þeim. Þetta
■' ckki hvað sizt við hörnin i Sumarhúsum, enda er þeim viða lýst af snild.
fýndir höfundarins úr þjóðmála- og viðskiftalífinu eru oft dregnar
iisterkum litum, svo sem lýsingin á þingmálafundinum (bls. 266), þar
Crn tngólfur Arnarson Jónsson er að tala tii sinna kæru kjósenda:
“Svo var fundurinn í fullum gangi, höfuðatriði mannlegs lifs öll á tak-
,einuni,
og mörg i senn, kaupfélögin og bændastéttin, kaupmannavaldið
k niil]i]igagr(jgjnn) bankahneykslin, útgerðartöpin, lánskjör bænda, jarð-
'L‘ktarlagafrumvarpið, verkfærakaupasjóðurinn, safnþrórmálið, afurðasalan,
1"'1' brýr og simar, nýbýlamálið, skólamálin, byggingarmalin og raflýsing
'eitanna. Og Ingólfur Arnarson stóð upp aftur og aftur og þandi brjóstið
flar bendurnar af list og benti á mótstöðumann sinn og sannaði, að
| nn hefði verið bein orsök í stórtöpum bankanna, þar sem sparifé
' 'd'Tinnar var sólundað af spákaupmönnum, í fjármálahneykslum út-
frðarinnar,
iri,nun
mar,
i sívaxandi tæringarveiki húsalausrar þjóðarinnar, i verðfalli
sem var stuldur úr vasa hvers vinnandi manns í landinu,
1 l>ei;
Uiið-A'Hku, — og nú hafði Jiessi maður risið gegn samtökum bændanna
kíetur á kjörum sinum, og Var ákveðinn að draga niður i sorpið þá
S(.f'’ 'sern hafði borið þjóðina á herðum sér gegn um elda og is og drep-
J1 ' Þúsund ár, og baldið uppi þeirri menningu, sem til var i landinu«.
ekki sem vér sjáum frambjóðandann ljóslifandi í pontunni!
Uu ‘lð er eitt til marks um ágæti frásagnar höf., að efnið hriíur lesand-
k'ett niC^ Ser’ •ia,nve, l)al sem l)að er áapurlegast, svo ekki er auðvelt að
rri mentamálastefnu að koma þjóðinni á sama stig og blamenn i
S'nt,
við
ttt
söguna, fyr en hún er
enda. Hinn einkennilegi stíll, með
h' .y v'ravirkislegu setningum og oft óvæntu,' stuttaralegu tilsvörum, er
þe, ' l'umlegur og hnyttinn og alveg einstæður, svo höfundurinn er auð-
ti-f"' "ndir eins af stilnum. »Sjálfstætt fólk« er beilsteyptasta skáldrit
€r "darins, og það er ánægjulegt að finna ])á miklu framför, sem orðin
'a Þvi að höf. hóf ritstörf. bá aðeins sextan ara og þar sem
"ann
leið,
r'tað
i'áð
er
þá aðeins sextán ara
vænta' mikils af lionum á næstu árum.
að höf. lióf ritstörf,
'■ enn á bezta aldri, má
að *- k'etur að vísu ekki að þvi gert að óska undir lestri þessarar sögu,
harð'Un flytti meira af Ijósi, fegurð, gleði og göfgi, en minna af myrkri,
)Lskju, kulda og vonbrigðum. En liver hetjusaga er harmsaga um
Sa8a íslenzka einj’rkjans ekki sízt. Hér liefur þroskaður höfundur
s'tt veigamesta verk og um efni, sem ætið er a dagskrá, þar sem
CI 'sienzka öreigans þrotlausa strið. So. S.
-MCMvUINWAH enln Þeiyra- Smásögur frá ýmsum löndum. Akureyri
j • (Bókaútg. Norðri).
bíeja^Cnflurn Eimreiðarinnar er höfundur þessarar bókar vel kunnur af
Mfa-þáttunum, sem birtust hér i ritinu 1934—1935. Ennfremur hefur
7