Eimreiðin - 01.01.1936, Qupperneq 119

EiiIREIÐIN
RITSJÁ
103
jusa við þann heiður Ármóta-ættarinnar, sem liefur orðið fvrir áfalli.
’ss vegna vonar hún, að sonur sinn giftist Póru, ríku bóndadótturinni
l'ndum, en sú von bregst, því hann gerigur að eiga aðra, fátæka og
j'Hkoniulausa stúlku. Faðir hans er þá I átinn, og eftir stutta sambúð deyr
v0n:' lians á voveiflegan hátt af völdum Þóru, fyrri unnustunnar hans
'dskertu. þessi atburður fær svo mjög á Sigmund, að liann verður sturl-
Ur' Ármóta-böndinn hefUF jafnan með þolinmæði leitað svars ástar sinnar
'' ' alborgu, og svo fer að lokum, að hún játast honum, og á þar með í
*ndum að verða húsfreyja á Ármótum, eftir tuttugu ára fjarveru þaðan.
s°narsyni sínum, sem enn er barn í vöggu, sér Valborg arftakann að
Ármótum, sér hann sem »einn af þeim, sem ættir minnast, einn af þeim,
NtIn sigrar eða deyr«. Vonir Valborgar glæðast að nýju, ))góðu gullnu
1’n®r, sem alt fram að þessu liöfðu verið hennar eini styrkur, i þraut-
v<)nir
nm
°8 andstreymi. Meðan vonin lifir er lífsvon«. Þannig lýkur sögunni.
( Kristmann Guðmundsson er )>egar orðinn kunnur á Norðurlöndum fyrir
nnkur sínar. Pær hafa ennfremur verið þýddar á allmörg tungumál. Það
r jafnvel sést ymprað á þvi á prenti, að hann sé að verða eða sé
j. ",lr "rðinn heimsfrægur höfundur. Menn geta að vísu orðið heims-
|. 8,r lneð ýmsu móti. Mussolini, Al Capone, Wells og Gréta Garbo eru
I ‘lS sitt með hverju móti. Hn það er bjarnargreiði við rithöfunda að gera
i'eiinsfræga fýrir tímann. Kr. G. er duglegur höfundur, og þcssi siðasta
"' l'ans ber þess ljósan vott. Talsverður þróttur er i ])ersónulýsingum,
,lllkuni að þvi er Valborgu snertir, og þræðir atburðanna oftast rökvis-
lagðii- og haglcga slungnir. Dæmi um. hið gagnstæða er koma Kol-
le,
l'lTi
Un:'r siðla
inn i söguna, stúlkunnar, sem Sigmundur gengur að eiga.
1111 l'amur eins og »deus ex machina« inn í baðstofuna í Holtakoti eitt
^°t\iðriskvöld, enginn veit hvaðan eða liverra manna, og um hana fær
sandinn eiginlega aldrei ncitt að vita. I'etta verður að teljast hálf-
ön ‘Uoislegt hjá höfundinum, einluim þar sem áður var komin til sögunnar
(j(, 11 l'ersóna, Dóra, sem hafði stolið hjarta Sigmundar frá riku bónda-
^‘t'ninni á Tindum. í því ljósi verður ínynd Kolbrúnar líka fremur dauf
ini ^°*uikcnd. Annars er það einn af kostum sögunnar hve sumar hinar
8 u I' *luttar Persónur hennar eru sérkennilega vel gerðar, svo sem .fórunn
‘jósmóðir. Náttúrulýsingar cru tiðar og oft snjallar. Sv. S.
J,'‘" Adils:
K‘tta eru
VIÐ HORFUM Á LlFIÐ. Reykjavíkurútgáfan lí)3(i. -
sjö smásögur eftir byrjanda. Það verður ekki af þeim ráðið fil
þe.S' *1VOrt t,cr muni um cfnilegan rithöfund að ræða. Kn það er yfir
strSSUln S0SU1" sérkennilegur og þó látlaus blær, og sumstaðar slegið á
seni l'elzt til inikið hafa legið óhrærðir hin siðari ár. Rer þar
^ að nefna streng óspiltrar náttúrudýrkunar og hins frumstæða
jjen*ttll*^s- I3annig bregður fyrir nýjum tón i sögum þessum, sem gæti
nm -tl.* ^css’ "itthvað heilbrigðara og veigaineira en áður væri i vænd-
'. Is*e"zkum skáldskap. En þrer bera um of merki þess, að vera til-
11 "ða stilæflngar. Viða er efnið tekið lausatökum, og sumar sögurnar