Eimreiðin - 01.01.1950, Page 27

EIMREIÐIN
ÁST
15
fyrir vinsemdina, skólastjóri! Ég lief oft lieyrt yðar getið og þykir
vænt um að liitta yður.
— Háaland er liér rétt fyrir utan liæðina, sagði liann og benti
í áttina þangað, — ég bý þar, sjáið þér, hef sjálfur dálítið bú,
meira til gamans en gagns. En ég rek ekki skólabúið. Ég fer
ekki út fyrir takmörk þekkingar niinnar og menntunar, ég
er ekki búvísindamaður, aðeins skólamaður. — Þér hafið veitt
vel.
'— Já, sæmilega, sagði ég, — því ég get trúað yður ftrir því,
að ég er enginn veiðimaður, bæði óvanur og ólaginn.
'— Þér segir það, sagði skólastjórinn, — en þér kunnið samt
að velja flugu. Þetta er einmitt rétta flugan, sem þér notið. Jú,
eS sá, að þér eruð fremur óvanur að kasta flugu, en ég sé líka,
að þér komist á lag með það. Þér eruð efni í ágætan veiðimann.
'— Ég þakka yður fyrir, sagði ég, en það var alveg óvart, að
Þér sáuð til mín. Hefði ég átt von á, að þaulvanur og lærður
veiðimaður stæði bak við mig og liorfði á mig, þá liefði ég varla
gefið honum tækifæri til að skemmta sér á minn kostnað. En
eg tók ekki eftir því, að þér komuð.
Ég bið yður afsökunar, sagði hann, — en þér hafið ekkert
a3 skammast yðar fyrir. Þótt ég sé kannske slyngari veiðimaður
°S skólamaður en þér, þá er það ekki nema lítið upp í alla þá
yfirburði, sem þér liafið fram yfir mig að ýmsu leyti. En látið
mig ekki ónáða yður lengur. Víst væri gaman að sjá yður, ef
bér mættuð vera að því að ganga út fyrir hæðina einhvern dag-
inn, sem þér dveljið liér. Kannske þér liafið gaman af að sjá
skólann okkar? Já, ég sé, að þér eruð ekki þaulvanur veiði-
niaður, — nieð leyfi, hvað kostar veiðiréttur í þessari ársprænu
^já séra Sigmundi?
Ég tók silungana og lagði af stað upp með ánni. Þessi kunn-
mgi minn, skólastjórinn Ragnar Víglundur, fylgdist með mér,
enda þótt ég hefði kinkað til lians kolli og þakkað fyrir gott
^°ð, brosandi og alúðlegur. Hann talaði liægt, maðurinn, eins
°g hann væri að vega hvert orð, og tók málhvíldir. Nú þagði
hann íbygginn, rölti við lilið mína. Ég þagði líka, sá ekki ástæðu
Þl að svara Þessari síðustu spurningu lians.
Þér þekkið kannske séra Sigmund frá því áður ? sagði liann
loks.