Eimreiðin - 01.01.1950, Blaðsíða 49

eimreiðin
,VALA, VALA SPÁKONA'
37
Drengurinn hleraði:
„Vala, vala spákona, spyr ég þig að: Kemur tilvonandi eigin-
rnaðurinn minn á laugardaginn? Ég læt þig í rjómatrogið, ef
þú segir satt, í koppinn, ef þú skrökvar“.
Og svo lineigði liún liöfuðið, og þá gerðist kraftaverkið: Sauð-
arvalan, sú sem týnd var, hoppaði fram úr lirafnsvörtu hári kon-
unnar, skoppaði yfir nokkur sandskúruð gólfborð, lá grafkvrr.
Véfréttin var jákvæð. Húsmóðirin tók völuna varlega upp,
gerði gælur við liana. Dularfullt bros lék um þykkar, nautna-
legar varir liennar, þrýstinn barmurinn bylgjaðist eins og bárur
á kyrrlátum liaffleti.
Svo var spákonan liýst í skartgripaöskjunni. En drengurinn
læddist á tánum inn baðstofugöngin, og bar fljótt yfir.
Þetta var endurtekið alla vikuna. Alltaf sama svarið hjá spá-
konunni. Hún var ekki tvísaga, kerling sú. Og á andlit húsfreyj-
Unnar var komin lotningarfull tilbeiðsla og öryggi. Hún steig
létt til jarðar með unglegri og hnitmiðaðri hreyfingar en áður.
Á laugardaginn var bjart veður, sígandi frost. Lítilsháttar lausa-
utjöll hafði muldrað niður um nóttina. Undir kvöld kom far-
kennarinn að Hóli. Hallur litli hafði verið á linotskóg um ferðir
kans og skokkaði á móti lionum út fyrir tún. Við bæjardvrnar
gkóf ferðamaðurinn snjókleprana af skórn og sokkaplöggum.
Hallur stóð yfir honum með hendur í vösum, þandi brjóstið og
spurði almæltra tíðinda. Það voru glettnislegir glampar í aug-
Uffi kennarans, en hann leysti greiðlega úr spurningum sveins-
ins.
Allt í einu kom grannvaxin, ljóshærð stúlka hlaupandi fyrir
kornið á bæjarliúsunum. Kennarinn liafði liraðar liendur, greip
kana í fangið. Hún lagði arniana um liálsinn á lionum. Og svo
kysstust þau heitt og lengi.
En á meðan á þessari athöfn stóð, gekk liúsmóðirin ut að
stofuglugganum. Hún hörfaði til baka, stóð á öndinni, bliknaði
°g blánaði á víxl, tók hendi til hjartans og seig ofan í sófann í
stofuhorninu.
Þegar kennarinn og vinnukonukindin voru gengin til baðstofu,
^ór búsmóðirin á stjá. Hún nálgaðist skartgripaskrínið, opnaði
það með titrandi höndum, gretti sig ámátlega, fletti skjanna-