Eimreiðin - 01.04.1952, Síða 71

eiMHEIÐIN
MÁTTUR MANNSANDANS
143
dregur, að unnt verði að ná markinu svo að segja samstundis
°g huganum er að því beint.
Vitundarstarfsemi sú, sem hér á sér stað, er hliðstæð því, sem
gerdst í frjókominu, sem sáð er í jörðu. Því er sáð í jarðveginn,
þar sem er algert myrkur. Þar visnar sjálft fræið og deyr, en
shapar um leið nákvæmlega þá gróðurmynd, sem falin er í lífs-
frumu þess. f algerri hlýðni við gmndvallarlögmál tilverunnar
skýtur það frjóanga upp í birtuna og dagsljósið, rótaranga niður
1 móðurskaut moldar í leit að fæðu. Mæti einhver hindrun frjó-
anganum, reynir hann ekki að ryðja henni úr vegi með valdi,
heldur víkur úr vegi fyrir henni. Finni rótaranginn ekki fæðu,
deyr jurtin. En finni hann fæðu, blómgast hún og ber í fyllingu
hmans nýtt frjókorn, sem með sáningu getur af sér nýja jurt,
~~~ og svo koll af kolli. Það er sérstaklega athyglisvert, að þró-
unin hefst í algeru myrkri, unz vöxtur jurtarinnar er tryggður.
Svo er einnig um hverja hug-mynd, sem öðlast mót og sköpun
1 skynheimi vorum. Á þenna hátt er það, sem allar miklar hug-
sjónir verða að veruleika.
Setjum nú svo, að sjúklingurinn fari að skyggnast um og sjá,
hvemig hug-myndinni vegnar, og hvernig hún verkar. Mundi
hann nokkurntíma fara þannig að gagnvart fræinu? Harla ólík-
^agt! Því ef hann gerði það, mundi það deyja. Hann hefur sett
Ser ákveðið takmark og sáð frækorni þess, sem koma skal, í
fylgsni hugans. Og alveg eins og hann veit, að fræið i jörðu
munb ef að því er hlúð, vaxa til fulls þroska, án þess að hugsað
Se um, hvernig slíkt megi verða, þannig mun hugsun hans verða
Veruleika, ef hann truflar hana ekki né hefur að leik.
Vegna þess hve þrálátlega er stefnt að settu marki og vegna
lnnar fullkomnu og algeru leyndar (í líkingu við það, að fræið
•bií'nar í niðamyrkri, án þess að það sé skoðað eða truflað), þá
a bið vitandi vit ekki annars kost en að láta undan vaxandi
punga þeirrar orku, sem brýzt fram ómótstæðilega, eins og of-
Prystingur gufu lyftir loki af katli, og marki sjúklings ykkar
er náð.
Dásvefn getur ýmist verið léttur, með eftirfarandi drauma-
^nunii, eða djúpur og þá venjulega án sliks minnis, þegar vaknað
'V SVo að þá er um algera minnisblindu (amnesia) að ræða.
amt er það svo, að þeir, sem sofa dýpstum svefni, eru einmitt