Eimreiðin - 01.01.1962, Blaðsíða 86
74
EIMREIÐIN
ósannindi. Hann hryggðist, er
hann komst að raun um ístöðu-
leysi föður síns. Og meðan drottn-
ingin geisaði mjög, hvarf hann
ldjóðlega á brott úr stoíunni. Hann
reikaði grátandi gegnum áheyrn-
arsalinn, og þegar tignu mennirnir
sáu, hve honum var brugðið, gátu
þeir þess til, hvað við hafði borið,
og þeim Joótti fyrir, hversu sárt
hann var leikinn. Dhruva hélt rak-
leitt gegnum forsalinn og út hall-
argarðinn. Hann gekk hægt niður
garðþrepin að hliðinu, þar seni
burðarstóll hans beið. Dapur í
bragði bað hann líl'verðina að bera
sig heim.
En nú, á heimleið, gal' hann lít-
inn gaum að borginni. Hann sat í
burðarstól sínum og hélt áfram að
velta því fyrir sér, hvað hann ætti
að taka til bragðs. Hann tók ekki
eftir blómunum og ilmefnunum,
þegar þeir fóru um sölutorgið,
ekki heldur heyrði hann járnsmið-
inn hamra við aflinn; hann nam
ekki staðar til Jress að sjá leirkera-
smiðinn snúa hjólinu og gera skál-
ar og stórar krukkur úr leir; hann
starði eigi heldur í ofvæni á há-
vaxna, skeggjaða manninn berja
burnbu sína meðan björninn dans-
aði eftir hljóðfallinu.
Móðir Dhruvu varð ákaflega
glöð af að sjá hann kominn heilan
á húfi aftur. En hún veitti Jrví at-
hygli, að hann var hryggur og virt-
ist vera hugsi og jafnvel úti á þekju
eítir förina. Þá er þau höfðu snætt,
sagði Dhruva henni frá Jrví, að
hann hefði verið ofsóttur að raun-
arlausu. Móðir hans gat aðeins
víðri
hughreyst hann með óbrigðuh' ^
sinni. Áður en hanri gekk til n‘ ,
þá um kvöldið, beindi hann a 1
einu spurningu til hennar:
„Móðir mín, er nokkur i
veröld meiri en faðir minn? ^
„Já, barnið mitt. Guðinn Visl’11,
er miklu meiri en nokkur annar .
jörðu,“ anzaði móðir haris og in°i’
við. ^
„Hverriig geta menn konnzt
fund guðsins Vishnu, móðir jTl1
góð?“ spurði Dhruva ákafur.
„Vishnu er alls staðar,“ svara
móðir hans, „hann er í trjánurn r
í steinunum og í dýrum
° ' 11 ^iiri
ínnar. En liví ertu svo spurun
þetta, Dhruva?“
Dhruva hugsaði sig um a°r
tak, en síðan anzaði hann og
um leið móður sína örmum
vaJ(
. VeJ'
tu
:»ð.
ekki áhyggjufull, móðir mjn
Ég ætla að komast á fund gu 51.
Vishnu og biðja liann að ge,‘l 111
að meiri rnanni en faðir 11111111 ulll
þegar Jrví takmárki er náð, rrru1 ^
við mæðgin ekki vera hrygg ^,a
ar.
Móðir lrans kinkaði kolli tilsa^
þykkis. Brátt datt Dhruva 1,1
var steinsofnaður. „■
í marga daga og margar n .
velti Dhruva þvi fyrir sér, hvel
hann mætti komast á fund S11
ins Vishnu. Nótt eina l*1 .
hann út úr húsinu og gekk ‘ $j
inn í skóginn, þar sem hann ^
aldrei stigið fæti áður. Og a*1‘1)1
reikaði hann lengi lengi> r‘ ^
hrasaði urn steina og veik sei
., . 8 Hhnuð1
an trjagremunum, sem ld“ ,,
förinni. Stór, svört gleraugnas a