Eimreiðin - 01.01.1962, Blaðsíða 107

EIMREIÐIN
95
Jóni virðist dvölin í Noregi og Dan-
^órku einkar hugstaeð, sem vonlegt er,
hlaut hann þar vígslu sína í list-
nni- Á þessum árum eignaðist hann
'Harga góga Qg trygga vini. Meðal
- lrra má nefna Kristmann skáld og
na Kristjánsson píanóleikara, og
e‘nnig var hann þá samtíða Sigurjóni
"hndhöggvara, Svavari Guðnasyni list-
"'álara 0g ýmsum fleiri listamönnum,
. en2kum og erlendum. I bókinni seg-
,r J'ann margar skemmtilegar sögur af
e,,n félögum, þótt ekki verði þær
’ ^'ar hér. Þá dregur hann enga dul
" Það, að hann hafi átt margar geð-
Kkar stundir með fögrum konuni, og
Parf það engum að koma á óvart um
. gjörfilegan mann. í því sambandi
Jl*" 'ninnast hins hógværa en reisnar-
ga svars eiginkonu hans (bls. 149),
Pe8ar hún er innt eftir afstöðu sinni
Pessu efni: „Það er alltaf barist um
— og af mestri grimmd um það
e,n mestur slægur er í. ...“
Jóhannes Helgi rithöfundur hefur
.tílf*rt bókina og stýrt frásögninni. I
ngangsköflum sínum við hvern þátt
,,|.k:,rinnar. gefur hann ekki aðeins
7^*Sga mynd af unthverfi listamanns-
, s’ heimili hans og fjölskyldulífi,
lr nur mótar um leið anda og umgjörð
, asagnarinnar liverju sinni, þannig að
t'ert kaflaupphaf verður eins konar
forleikur.
Ei
Ur
°staka rödd hefur heyrzt, sem tel-
, að bókin liöggvi nærri ákveðnu
j '• f>að kann að vera að slíks finn-
ill ^*101, en yfirleitt liggur Jóni Eng-
g^erts vel orð til þeirra er hann nafn-
,r"r> og gerir hlut sumra betri, en
h vlr®ist standa til. Það væru þá
[. 1 stjórnmálamenn, sem mættu
. einka sér, en það er einkum þegar
,.!n.n minnist þeirra, að hann tekur
1. ,l’ó diarflejta upp í sig, eins opr
etta daemi sýnir (á bls. 142):..........Það
skal stóra sál til og ntikla mannsparta
til að verða ekki eitt af þrennu af
vafstri í pólitík: api, fantur eða fífl,
og þeir eru teljandi á fingrum sér ís-
lenzku stjórnmálamennirnir, sem ekki
hafa orðið það ..Og á bls. 143 held-
ur hann áfram: „ ... Ég sé aldrei svo
pytt, að mér ekki detti í hug sál stjórn-
málamannsins íslenzka eins og hann
gerist verstur.“
Margar myndir prýða bókina og frá-
gangur hennar er vandaður.
I. K.
Jón Helgason: ÖLDIN ÁTJÁNDA,
ntinnisverð tíðindi 1761 — 1800. —
Forlagið Iðunn.
Sex bækur liafa nú komið út með
minnisverðum tíðindum, sem borið
hafa við á hálfri þriðju öld, eða frá
1701 til 1951. Síðasta bókin í þessum
flokki kom út fyrir jólin í vetur og
fjallar unt tímabilið 1761 — 1800, en
fyrri hluta aldarinnar var gerð skil í
bók árið áður.
Jón Helgason hefur tekið saman
þessi tvö síðustu bindi, en hin fjögur
fyrri, Öldin sem leið og Öldin okkar,
Gils Guðmundsson. Efnisyfirlit er í
síðara bindi liverrar aldarminningar.
Síðara bindið af Öldinni átjándu
er að sjálfsögðu með sarna sniði og hið
fyrra og í beinu framhaldi af því, og
greinir frá helztu viðburðum síðari
hluta aldarinnar. Þetta bindi er þó
heldur stærra og í því eru milli 160 og
170 myndir.
Það er mikill fróðleikur samankom-
inn í þessum sex ,,aldar“-bókum, og
þó það sem frá er greint sé að vonum
ágripskennt, og um ýtarlegar frásagnir
sjaldnast að ræða, þá gefa þessar bækur
samt allskýra aldarlýsingu, hver á sín-
um tíma, og þar er hægt að greina