Eimreiðin - 01.05.1964, Síða 15

EIMREIÐIN
103
ar meir en áður eru dæmi til. Vaxandi kröfur verða gerðar til ís-
lenzkra listamanna á öllum sviðum, og veltur að sjálfsögðu mjög á
því, hvernig þeir duga. Hitt er þó jafnvel enn mikilvægara, að
þjóðin sjálf haldi dómgreind sinni og heilbrigðum metnaði. Og þá
kröfu verður að gera til forystumanna á öllum sviðum þjóðlífsins,
að þeir gæti stranglega skyldu sinnar í því efni. Ef dómgreind þjóð-
arinnar bilar, svo að hún greini ekki lengur hismið frá kjarnanum,
erfiða listamennirnir til ónýtis, hversu ágætir sem þeir kunna að
vera.
Um leið og þessi hátíð hefst viljum við minnast látinna andans
^Ranna, sem með afrekum sínum á sviði bókmennta og annarra
Usta hafa auðgað íslenzkt þjóðlíf og þjóðmenningu. Þeim er það að
þakka, að hér er nú haldin íslenzk listahátíð. Menn koma og hverfa,
er> listin lifir. Þess vegna er á þessu ári minnzt 350 ára afmælis Hall-
gfíms Péturssonar og aldarafmælis Einars Benediktssonar. Sérstök
astæða er og til að nefna nafn Davíðs Stefánsosnar, sem lézt á þessu
ari og hafði þá um hartnær hálfrar aldar skeið verið eitt af ástsæl-
ustu skáldum þjóðarinnar. Hann var forseti Listamannaþingsins,
Sem haldið var 1945 og helgað minningu Jónasar Hallgrímssonar.
Eg vil biðja háttvirta áheyrendur að rísa úr sætum og minnast
þessara manna og þúsunda annarra ótalinna, sem á liðnum öldum
°g árum hafa skapað og varðveitt íslenzka þjóðmenningu.
Með þeirri ósk og von, að afrek fortíðar megi lýsa okkur á leið
H'amtíðar, og í trausti þess, að íslenzkir listamenn megi framvegis
etns og hingað til rækja skyldurnar við þjóð sína og þjóðin við listir
smar, lýsi ég yfir því, í nafni Bandalags íslenzkra listamanna, að
Listahátíðin 1964 er sett.