Eimreiðin - 01.05.1964, Side 54

142
EIMREIÐIN
var þýdd á mörg tungumál. Með
henni liafði Nis Petersen skipað
sér á bekk meðal fremstu skálda
Danmerkur. Um þær mundir, sem
sagan kom út, dvaldist hann í Fær-
eyjum. Hann hvarf þaðan heim til
Danmerkur líkt og sigurvegari.
Frægð og velmegun blasti allt í
einu við honum. Um þetta leyti
kvæntist hann Ellen Malberg, er
greitt hafði ljóðum hans veg að
hjörtum dönsku þjóðarinnar með
listrænum flutningi. A fyrstu hjú-
skaparárum sínum ferðuðust þau
hjónin um írland, flökkuðu, ef svo
mætti að orði kveða, með pjönkur
sínar á múlasna, sváfu undir ber-
um himni og lauguðu sig í fljótum
írlands. Þannig kaus skáldið að
haga ferðum, kynnast þjóðareðl-
inu. Á þessum ferðum safnaði
hann drögum að skáldsögunni
Spildt mcelk, sem lýsir innanlands-
ófriðnum í írlandi í lok fyrri
heimsstyrjaldar. Bak við hversdags-
legt nafn bókarinnar felst tregi yf-
ir blóðinu, sem úthellt var, manns-
lífum sem fórnað var til einskis.
Bókin er í heild árás á borgara-
styrjaldir.
Einn af vinum Nis Petersen hef-
ur í endurminningum sínum
brugðið upp mynd af heimili
þeirra hjónanna í Kaupmanna-
höfn. Samkvæmt lienni var Ellen
Malberg í senn góður félagi, hus-
móðir og listakona. Við lilið henn-
ar hefði því mátt ætla, að skáldinu
vegnaði vel, en raunin varð önnur.
Kyrrlátt hversdagslíf þoldi hann
ekki. Allt, sem minnti á varanleik,
varð honum fjötur, einnig sam-
fylgd góðrar konu.
En á þessum árum yrkir hann þ°
ballöðuna um borgarstjórann í Gal-
way, sem sjálfur hengdi son sinn
fyrir morð, lofsöng um manninn,
sem víkur ekki hársbreidd frá veg1
skyldu og sæmdar. Þetta söguljóð
frá írlandi er kjarnyrt, á köflum
gáskafullt, en með undirstraum
þungra örlaga:
Det er sket i et land, der er grát som s01v
— en langsommeligt stigende gry.
Nede stod pakket krop mod krop
hver sjæl fra en s0vnl0s by.
Spærret var vejen til galgens sted,
og lammet var b0dlens mod;
men loven forlangte tand for tand
og blod for alt udgydt blod.
Et vindu bued’ sig bredt og h0jt
lor folket i fangslets mur;
— en far sás lier trykke en s0n til sit bryst;
bag vinduets armatur.
Om stínnens hals var en 10kke lagt;
— sá skiltes de rædselsfuldt ad.
Og ikke en sjæl har siden set
den dommer i Galway stad.