Iðunn - 01.12.1884, Qupperneq 35

Skólalif á miðöldunum. 305
var loks undirbúið, var ákveðinn dagur, er seiðurinn
skyldi framinn. |>usti þá að múgur og margmenni
úr öllum áttum að horfa á býsn þau og stórmerki,
er þar voru í vændum. Jpegar múgurinn var saman
kominn, kváðu galdramenn nauðsyn til bera að taka
tólf menn úr hópnum og binda þá við stoðirnar með-
an á seiðnum stæði, og mundi þá Djöfullinn koma
og hafa einn þeirra á burt með sjer. Fjöldi
manna bliknuðu við þessi tíðindi; en áður en
mannþyrpinginn væri búinn að átta sig á að hafa
sig til vegar, þá voru lesin upp nöfn tólf hinna
helztu borgara í bænum, þar á meðal fógeta, og
stóðu þeir allir í kreppu innst í manuhringnum.
Leið eigi á löngu, áður en þeir voru allir komn-
ir inn á milli súlnanna, sumpart undan olboga-
skotum hinna og sumpart af því að þeir sáu að
hjer var ekkert undanfæri. Galdramenn bundu
þeir nú við stoðirnar og tóku síðan til að tauta
eitthvað fyrir munni sjer og danza, og mannsöfn-
uðurinn með, þangað til allir voru orðnir upp
gefnir, galdramennirnir sjálfir líka. En ekkert varð
tíðinda; Djöfullinn ljet ekki sjá sig og enginu
hvarf af tólfmenningunum. Loks var öllum í aug-
um uppi, að þetta var eintómt tál allt saman,
og varð þá allt í uppnámi. Múgurinn æpti og
ragnaði og henti saur; lenti töluvert á fógetanum,
af tilviljun, sem nærri má geta, og sór hann þess
dýran eið, að láta svikarana sæta þungri hefnd, þeg-
ar hann losnaði. Tólfmenningarnir jusu fúkyrðum
yfir galdramennina, og galdramennirnir ljetu okki
standa upp á sig, og báru á hina, að þeir mundu
hafa ónýtt fyrir þeim seiðinn fyrir fram af ásettu ráði
Iðunn. I. 20