Ægir - 01.03.1918, Blaðsíða 6

42
ÆGIR
að nokkuð af aflanum verði hert í Sel-
vogi og Herdisarvik, en þó svo verði,
verður til muna saltvöntun einkum ef
góður afli verður.
Til þess nú að bæta úr þessum ann-
mörkum, sáu menn ekki annað vænna
ráð, en að mynda samvinnu milli allra
formanna og útgerðarmanna í hverri
veiðistöð, og svo með tímanum milli
veiðistöðvanna innbyrðis, um alt sem
viðkom útvegnum, bæði með innkaup á
vörum og úlvegun þeirra og sölu á af-
urðurn á útlendan markað. Sem svo
hefði einn fulltrúa búsettan á Eyrarbakka
sem hefði aðalframkvæmdir þessa félags
á hendi, og menn gæti snúið sér til um
kaup og sölu. Var að síðustu mynduð
fyrsta deild slíks félagsskapar á Eyrar-
bakka, rétt áður en eg fór. Mátti heita
að félagshugmynd þessi mætti jafn hlý-
um viðtökum hjá kaupsýslumönnum sem
atvinnurekendum, og skildist mönnum
fljótt hvað slíkur félagsskapur lélti við-
skiptin á báðar hliðar, og um leið mið-
aði að þvi að tryggja viðskifli og vöru-
vöndun.
Áður en hugmynd þessi var komin í
framkvæmd hafði verzlunarsljóri kaupfél.
»Hekla« Guðm. Guðmundsson, lceypt
einn af stærri vélabátum úr Reykjavík,
einmitt í því augnamiði að nota hann til
llutninga fyrir nauðsynjar sinar og ann-
ara eftir atvikum, en þar sem þessi bátur
lestar að eins milli 30—40 smálestir, er
hætt við að hann ekki anni þeirri fluln-
ingsþörf sem hér krefst. Þar sem nú
landsstjórnin eða réttara landsverzlunin
hefir leigt 2 vélabáta einmitt hentuga til
slíkra flutninga, eru það vinsamlegust til-
mæli mín, að hún sýni þessum veiði-
stöðvum öll þau liðlegheit sem henni er
unt, eftir að hún hefir kynt sér allar á-
stæður, og ef til kæmi að vöntun yrði á
flutningsfærum, að hún hlutaðist svo til
um, að leigja þeim annan þessara báta
ef þörf gerðist. Hefir það mikið að segja
að þessi útvegur gæti tafarlitið notað ver-
tíðarveiðitíman.
Eftir að hafa undirbúið þetta mál á
Eyrarbakka, fór eg austur til Stokkseyr-
ar og hélt fund í deildinni þar. Voru þar
ýms mál tekin til umræðu svo sem:
Bátalegan, leiðarmerkin, fisksalan, fisk-
verkunin og 11. Að umræðum loknum
var skipuð þriggja manna nefnd, til að
koma á meðal formanna og útgerðar-
manna samvinnu á sölu aílans, og inn-
kaupum á þvi er til útgerðar heyrir.
Ennfremur var mér falið að útvega tvö
ljósker á Stokkseyrarsund.
I báðum þessum deildum var rætt um
ellistyrktarsjóð sjómanna. Upplýstist það
við umræðurnar að til er sjóður, sem
heitir sjómannasjóður Árnessýslu, stofn-
aður árið 1893; er hann að vísu eftir
reglugerðinni að dæma, aðallegast stofn-
aður til styrkar eftirlifandi vandamönn-
um druknarða manna, en þar sem nú
slysatryggingarsjóður sjómanna miðar að
sama augnamiði, væri spursmál hvort
ekki væri heppilegast að verja einhverj-
um hluta sjóðs þessa til stofnunar elli-
styrktarsjóðs í Árnessýslu.
Á yngri árum hafði hr. Guðm. ísleifs-
son á Háeyri um 1887, gengist fyrir þvi,
að menn legðu 2—3 fiska af hlut til að
mynda slikan sjóð, og nú við síðustu
áramót var sjóður þessi orðin að upp-
hæð krónur 3285,91, þrátt fyrir þótt
veittur hafi verið styrkur árlega.
Porsteinn Júl. Sveinsson.