Ægir - 01.02.1931, Blaðsíða 15

ÆGIR
37
áttu, eins og hér var fyrri part vetrar.
Eg var því tilneyddur að taka þann kost-
inn, að fara ekki lengra en til Húsavik-
ur, að þessu sinni og beið þar skips-
ferðar nokkra daga, með þvi bílar gátu
ekki gengið neitt af leiðinm, vegna snjóa.
Á Húsavik hélt ég svo fund og átti
auk þess samtöl við marga sjómenn og
útgerðarmenn. — Þar, eins og annars-
staðar voru hugir manna mjög daprir
úl af framtíðarhorfum atvinnuveganna,
þar sem til annarar handar erstórmikið
verðfall framleiðsluvaranna og til hinnar
sívaxandi framleiðslukostnaður á flestum
sviðum og þess utan, hér um slóðir, að
rninnsta kosti, óvenjulega mikil ókyrð
og æsingar meðal verkalýðsins, sem ekki
verður farið nánara út í hér.
í sambandi við þetta, byggja menn nú
meiri og sterkari vonir á samtökum, er
að einhverju leyti gæti bætt núverandi
ástand, og beina huganum þá helzt til
félagslegra starfsemi i skjóli Fiskifélags-
ins, eða með stuðningi þess, enda kom
þetta berlega fram, við undirbúning sið-
asta fjórðungsþings í deildunum og eins
á sjálfu fjórðungsþinginu, að menn telja
afskifti þess af útvegsmálum Norðlend-
inga ekki þýðingarlaus. — Þetta sézt
baeði af samþykkt þingsins um, að halda
almennan fulltrúafund fyrir sjávarútveg-
inn í fjórðungnum, og eins af hinu, að
félagatal deildanna hefur aukist nokkuð
á árinu. — Hin nýkosna fjórðungsstjórn
hefur að sjálfsögðu sent, eða sendir með
fyrstu ferð Fiskifélaginu skýrslu um at-
hafnir fjórðungsþingsins, svo ég sleppi
að minnast á þær hér. En ég geri mér
talsverðar vonir um árangur af starfi
þess sameiginlega fundar útgerðarmanna
°g sjómanna, er mér hefur verið falið
að boða til og undiibúa, að haldinn
verði hér á Akureyri mjög bráðlega. Mun
ág á sinum tíma sjá um, að Fiskifélag-
inu verði skýrt frá gerðum hans og á-
lyktunum,
Eg hefi á ferðum mínum hrejTt sjóða-
stofnunum fyrir ellihruma sjómenn, eins
og siðasta Fiskiþing mælti fyrir, en ekki
orðið mikið ágengt enn þá. Ekki svo að
skilja, að þeim málaleitunum hafi verið
illa tekið. Evert á móti hafa menn látið
sér skiljast, að þetta væri gott málefni,
og þess vert, að því væri gaumur gefinn,
en að hinu leytinu eru þeir tímar, þegar
allt er með deyfð og drunga, ekki vel
fallnir til þess, að fá menn til að leggja
á sig aukaskatta, sem hjá verður komist.
Eetta mál er og alveg nýtt, en hvaðeina
þess konar krefur sins tíma og ekki skal
taka mikið af, um framganginn, þótt
seigt gangi í byrjuninni.
Þá hefi ég og talað máli slysavarnar-
starfseminnar og viðast fengið góðar und-
irtektir. Á tveim stöðum, Húsavik og
Hrísey var á fiskideildafundum hafinn
undirbúningur til sveitaslofnunar í Slysa-
varnarfélagi íslands og nefnd manna falið
að gangast fyrir benni, svo ég tel vist,
að sveitir verði stofnaðar þar um þetta
leyti. Til slikra funda þarf að boða allan
almenning, en það fellur að litlu einu
leyti saman við starfsem Fiskifélagsdeild-
anna, sem vitanlega eru fámennar, í
samanburði við þann fjölda manna,
kvenna og unglinga, sem ætla má, að
taka vildu þátt í stuðningi slysavarnar-
málsins. Á fundi Fiskilélagsdeildarinnar
hér á Ákureyri, var ákveðið að fresta
sveitarstofnun þar til erindreki Slysa-
varnarfélagsins hr. Jón Bergsveinsson
komi hingað, sem upplýst var á fundin-
um, að verða mundi mjög bráðlega.
Um ásigkomulag útvegarins, i hinum
ýmsu veiðistöðvum, hefi ég skrifað í
tveim síðustu skýrslum mínum ogtelþví
óþarft að endurtaka neitt af því hér, en
vil, sem heildarályktun lata i ljós, að