Ægir - 01.02.1931, Blaðsíða 3

ÆGIR.
MÁNAÐARRIT FISKIFÉLAGS ÍSLANDS.
24. árg.
Reykjavik Febr. 1931.
Nr. 2.
Frá fiskifulltrúa íslands
á Spáni.
Rað hefur verið fremur hljótt um
starf hr. Helga Guðmundssonar nú um
tima, svo að ætla má, að hér muni ekki
vera um mikið starf að ræða, en sagan
er su, að margt af skýrslum þess manns,
sem i þessu starfi er, eru þannig að þær
mega ekki birtast opinberlega, þar sem
mikið af þeim upplýsingum sem í þeim
eru, eru fengnar sem einkamál og verð-
ur þvi að notast þannig. Auk þess er
rúm Ægis svo takmarkað að ekki hefur
verið hægt að birta þær að jatnaði, enda
eru oft þær upplýsingar, sem i skýrsl-
unum eru, orðnar svo gamlar, þegar
Ægir, sem er mánaðarblað, kemur til
lesenda, að þær eru þá orðnar þýðing-
arlitlar.
Fyrir þá sem fylgst hafa með störfum
Helga Guðmundssonar, síðan hann fór
til Spánar, er það augljóst, að hann hefur
afkastað mjög miklu starfi, verið sífelt
vakandi fyrir þeim kröfum og breyting-
um, sem gilda á hverjum tima og fest
svo afstöðu vora á þessum aðalmarkaði
vorum, að við höfum staðið þar öruggir
i samkeppninni, það sem af er.
Að verðfallið lendi á framleiðslu okk-
ar eins og annara landa, er ekki erind-
rekanum að kenna.
Vér birtum hér kafla úr einni skýrslu
hr. Helga Guðmundssonar til stjórnar-
ráðsins frá 27. des. s. 1. af þvi að þær
upplýsingar, sem eru í þeim kafla þurfa
að komast til allra, sem við fiskfram-
leiðslu og fiskverkun fást.
K.B.
Fyrst er þá að segja frá þeirri sorg-
legu staðreynd, að hvar sem komið var
og við hvern sem talað var, þá var all-
staðar sama sagan sú, að í ár væri labr-
inn frá íslandi miklu verri en í fyrra.
I fyrra kvartaði enginn, svo ég viti til,
um ofmikla léttun og yfirleitt voru menn
þá lika ánægðir með gæðin, þó sumstað-
ar, einkum i Genua hafi talsvert orðið
vart við rauðan fisk. 1 ár er kvartað yfir
öllu, miklum roða í fiskinum, slæmu
mati og ofmikilli léttun, og hefégsjálfur
séð að þessar umkvartanir eru á rökum
byggðar. Um gæðin má auðvitað ofl
deila og eins um það, hvort þessi og
þessi fiskur sé nógu góður til að nietast
sem nr. 1 eða ekki. En um það ætti að
vera óþarfi að deila, að brotinn fiskur
eða þrælsprunginn getur ekki metist sem
nr. 1. Ennfremur er það óverjandi að
mjög vitlaust sé talið i pakkana. Petta
hefi ég rekist á hvorutveggja og það svo
óþyrmilega, hvað fiskatöluna snerti, að
af 20 pökkum, sem voru vottaðir með
vissri stykkjatölu, reyndist talan ramm-
skökk i öllum, nema einum. Eg fer nú
ekki nánar út í þetta, af því ég hefi ekki
getað komist að, úr hvaða matsmanns-
umdæmi þessar áberandi skekkjur hafa
verið. I stuttu máli sagt, þá verður mað-