Skinfaxi - 01.11.2009, Blaðsíða 24

24 SKINFAXI – tímarit Ungmennafélags Íslands
Fyrrverandi ritstjórar Skinfaxa
„Þessi tími á ritstjórnarstóli Skinfaxa
er mér afar minnisstæður. Þetta var
skemmtilegur og lærdómsríkur tími fyrir
mig en þarna var ég 27 ára gamall. Ég
hafði svo sem ekki komið nálægt svona
útgáfumálum fyrr, var reyndar að skrifa
áður, en samt sem áður var þetta nýtt
fyrir mér,“ sagði Gunnar Kristjánsson sem
var ritstjóri Skinfaxa á árunum 1977–1979.
Gunnar býr á Grundarfirði í dag og rekur
þar verslun ásamt eiginkonu sinni.
Gunnar sagði að á þessum árum hefði
blaðið verið prentað í prentsmiðjunni
Eddu. Þá hefði allt verið í blýi og setjarar
að setja hvern staf fyrir sig. Gunnar sagði
að það hefði verið gaman að upplifa
Gunnar Kristjánsson, ritstjóri Skinfaxa 1977–1979:
Blaðið hefur aðlagast breyttum tímum
þennan tíma í prentverki með svo ólík-
um vinnubrögðum þeim sem nú tíðkast.
„Það kom upp í huga minn að brotið á
blaðinu var óhentugt fyrir myndstærðir,
en þá var að aukast að hafa góðar myndir
í blaðinu. Þegar á reyndi var við ramman
reip að draga því að menn voru mjög
íhaldssamir að breyta brotinu, sérstak-
lega safnarar sem voru að binda blaðið
inn. Í þeirra huga var af og frá að breyta
neinu en það gerðist hins vegar síðar.“
Aðspurður hvort blaðið hefði ekki haft
mikla þýðingu fyrir hreyfinguna sagði
Gunnar svo hafa verið.
„Maður fann það að blaðið var lesið
víða og að það var sameiningartákn fyrir
hreyfinguna. Það má með sanni segja að
blaðið hafi haft mikið upplýsingargildi,
en í því var getið helstu viðburða, móta
og funda. Á þessum tíma var ekki eins
mikið um viðtöl eins og er í blöðum í
dag,“ sagði Gunnar.
Gunnari finnst blaðið eiga fullt erindi
til fólks í dag.
„Ég verð var við að unga fólkið les
blaðið og því verður það að höfða meira
til þess en áður. Það eru breyttar forsend-
ur í fjölmiðlun og öðru og umhverfið allt
annað en þegar ég var á blaðinu. En mér
hefur fundist það takast vel að aðlaga
Skinfaxa breyttum tímum og ég vona að
hann eigi bjarta tíma fram undan,“ sagði
Gunnar Kristjánsson.
Gunnar Kristjáns-
son, ritstjóri Skin-
faxa 1977–1979.
Hér verður stiklað á því helsta í
grein Pálma Gíslasonar, fyrrverandi
formanns UMFÍ, sem hann skrifaði í
4. tbl. Skinfaxa 1992.
Enn á ný stendur Skinfaxi á tíma-
mótum. Fyrir skömmu var útgáfa
tveggja næstu blaða boðin út. Samið
var við Jóhönnu S. Sigþórsdóttur blaða-
mann um ritstjórn þessara blaða.
Að undanförnu hafa verið veruleg-
ir erfiðleikar í útgáfunni og sýnt að
ekki var hægt að halda áfram á sömu
braut. Til að standa undir útgáfunni
þarf miklu fleiri áskrifendur. Að undan-
förnu hefur starfað öflug ritstjórn og
áhugasamur ritstjóri. Blaðið hefur
verið vandað með mörgum áhuga-
verðum greinum og mikilsverðum
upplýsingum og þeir sem hafa tjáð
sig um útgáfuna hafa verið ánægðir.
En þrátt fyrir þetta hefur áskrifend-
um lítið fjölgað. Fyrir tveimur árum
var útgáfunni breytt úr sex blöðum í
fjögur og var það eingöngu gert í
sparnaðarskyni.
Raddir hafa verið uppi um að gera
blaðið að ársriti eða jafnvel leggja
það niður. Það væri slæmt fyrir ung-
mennafélagshreyfinguna. Þótt Skin-
faxi verði aldrei það sem hann var í
byrjun þessarar aldar þá er hann
mikilsverður hlekkur í upplýsinga-
streymi til forystumanna hreyfingar-
innar. Því má segja, að eðlilegra hefði
Pálmi Gíslason, fyrrverandi formaður UMFÍ,
skrifaði eftirfarandi grein í 4. tbl. Skinfaxa 1992:
Skinfaxi á tímamótum
verið að umræðan stæði um fjölgun
blaða. Svo mikilsvert er talið að blað-
ið komist til forystumanna hreyfing-
arinnar að á Sambandsráðsfundi nú
fyrir skömmu var samþykkt tillaga
þess efnis að öllum félögum og
héraðssamböndum verði sent blaðið
og þau hvött til að gerast áskrifendur.
Á sama máta hefur forystumönnum
félaga verið sent blaðið á undanförn-
um árum. Sem betur fer hafa margir
brugðist vel við og eru tryggir lesend-
ur og áskrifendur. En því miður hafa
margir forystumenn hafnað þessum
mikilvæga miðli og reyndar allt of
margir fengið blaðið en ekki greitt.
Auðvitað hefði átt að strika þá strax
af áskrifendaskrám sem ekki greiða
blaðið. En með því að leggja metnað í
að bæta blaðið höfum við vonast til
að fleiri myndu greiða. Ritstjórn hef-
ur ákveðið að senda blaðið framvegis
aðeins til skilvísra greiðenda.
Áskorun mín til ykkar sem nú eiga
ógreiddan seðil er sú að bregðast vel
við og til ykkar allra að vinna að efl-
ingu blaðsins með nýjum áskrifend-
um þannig að umræðan í framtíð-
inni verði um að auka útgáfuna í stað
þess að draga hana saman.
Skinfaxi er vettvangur fyrir sam-
stöðu ungmennafélaga. Öflugur og
útbreiddur Skinfaxi yrði hreyfing-
unni mikill styrkur.
1. Helgi Valtýsson 1909 – 1911
2. Jónas Jónsson 1911 – 1917
3. Jón Kjartansson 1918 – 1919
4. Ólafur Kjartansson 1919 – 1921
- Helgi Valtýsson 1921 – 1921
5. Guðmundur Davíðsson 1922 – 1922
6. Gunnlaugur Björnsson 1923 – 1928
7. Björn Guðmundsson 1928 – 1929
8. Aðalsteinn Sigmundsson 1930 – 1940
9. Eiríkur J. Eiríksson 1941 – 1944
10. Stefán Júlíusson 1945 – 1956
11. Stefán M. Gunnarsson 1957 – 1957
12. Guðmundur G. Hagalín 1958 – 1960
- Eiríkur J. Eiríksson 1961 – 1963
13. Eysteinn Þorvaldsson 1964 – 1976
14. Gunnar Kristjánsson 1977 – 1979
15. Diðrik Haraldsson 1980 – 1980
16. Steinþór Pálsson 1981 – 1981
17. Ingólfur A. Steindórsson 1982 – 1984
18. Guðmundur Gíslason 1985 – 1987
19. Ingólfur Hjörleifsson 1987 – 1989
20. Una María Óskarsdóttir 1990 – 1992
21. Jóhanna Sigþórsdóttir 1992 – 1995
22. Jóhann Ingi Árnason 1995 – 2000
23. Valdimar T. Kristófersson 2001 – 2004
24. Páll Guðmundsson 2004 – 2004
25. Jón Kristján Sigurðsson 2005 –
Ritstjórar Skinfaxa
1909–2009
Skinfaxi
100
1909–2009
ára