Skinfaxi - 01.11.2009, Blaðsíða 22

22 SKINFAXI – tímarit Ungmennafélags Íslands
„Ég minnist tímanna, þegar ég ritstýrði
Skinfaxa, með hlýjum hug. Ég hafði alist
upp í ungmennafélagshreyfingunni að
miklu leyti og þóttist þekkja hana nokkuð
vel. Það var hins vegar algjör tilviljun að
ég fór að vinna við blaðið og hafði reynd-
ar alls ekki stefnt að því. Það kom hins
vegar upp einhvers konar kreppuástand
og blaðið var í vandræðum. Bróðir minn
var formaður á þessum tíma og lagði
mikla áherslu á það að þessi þráður slitn-
aði ekki. Það tókst svo reyndar að koma
einhverjum blöðum út á hverju ári. Ég
ætlaði bara að vera til bráðabirgða og
var í fullu starfi, en það teygðist á þessu,“
sagði Eysteinn Þorvaldsson, fyrrum
ritstjóri Skinfaxa.
– Hvað finnst þér standa upp úr á þínum
ritstjóraferli?
„Það er starfið í hreyfingunni í heild
sinni sem kemur fyrst upp í hugann. Ég
man vel eftir Landsmótinu á Laugarvatni
1965 sem var fjölmennt og veðrið lék við
gesti og keppendur allan tímann. Við gerð-
um síðan þessu móti góð skil í blaðinu.
Þetta Landsmót sýndi, svo ekki varð um
villst, hið þróttmikla starf ungmenna-
félaganna og almenningi var gert það
ljóst,“ sagði Eysteinn. Hann sagði að í sín-
um huga hefði Skinfaxi mikið gildi fyrir
ungmennafélagshreyfinguna. Blaðið
ætti sér mikla og langa sögu og það
Fyrrverandi ritstjórar Skinfaxa
væri mikils virði fyrir svona fjölmenna
hreyfingu að eiga sitt málgagn.
„Skinfaxi rekur starfið svolítið en í blað-
inu eru birtar stefnumótandi greinar sem
skiptir miklu máli. Með sögu sinni hefur
það sannað að sínu leyti gildi hreyfingar-
innar sem hefur verið ákaflega mikið úti
um allt land í gegnum tíðina. Það má telj-
ast nokkuð afrek að það hafi tekist að
halda blaðinu úti allan þennan tíma en
sýnir um leið þrótt hreyfingarinnar að
geta það. Ekki er auðvelt að halda tíma-
riti svona lengi úti en Skinfaxi er þáttur í
sögu ungmennafélagshreyfingarinnar
og samofið sögu hennar. Ég held að það
sé mikilvægt að hreyfingin hafi alið með
sér þetta málgagn alla tíð og haft það
sem vettvang fyrir lýsingar á starfinu. Í
blaðinu hefur starfið verið vel rakið og
það er mikils virði að eiga eins konar annál
til að gera grein fyrir því hvað hefur verið
að gerast í hreyfingunni á hverjum tíma,“
sagði Eysteinn.
Eysteinn segir að þessir tímar hafi
verið uppgangstímar hjá Ungmenna-
félagi Íslands.
„Það varð mikil breyting á starfinu
þegar Hafsteinn tók við formennskunni.
Þá var Sigurður Geirdal þarna starfsmað-
ur og þeir unnu mjög vel saman. Mér
fannst starfið allt breytast og eflast á
þessum tíma. Þeir félagar voru í góðu
Ingólfur Hjörleifsson, sem var ritstjóri
Skinfaxa 1987–1989, segir það grunntón
í hreyfingunni að ráða yfir tímariti á borð
við Skinfaxa sem hefur góða dreifingu í
félögunum. Skinfaxi er málgagn, umræðu-
vettvangur og flytur fréttir. Ingólfur segir
að þótt Netið sé orðið útbreitt þá verði
prentútgáfa alltaf nauðsynleg fyrir hreyf-
ingu á borð við Ungmennafélag Íslands.
– Þú ritstýrðir Skinfaxa um tíma. Hvernig
minnist þú þess?
„Það var svolítið sérstakt fyrir mig að
koma að þessu, en ég kom úr íþróttafélagi
á höfuðborgarsvæðinu og inn í ung-
mennafélagshreyfinguna. Þetta var breyt-
ing því að ég hafði ekki alveg áttað mig á
því hvað munurinn var skýr og sterkur á
íþróttafélagi í þéttbýli og ungmenna-
félögum úti á landi. Maður hreifst af því
hve starfsemin var fjölbreytt. Það var
mjög skemmtilegt að vinna við þetta
blað og starfið var mjög fjölbreytt. Þegar
maður var að tala við fólk úti á landi var
ekkert frekar verið að tala um íþróttir
heldur var sviðið bara miklu breiðara,“
sagði Ingólfur.
– Finnst þér ekki merkilegt að hreyfing-
unni skuli hafa tekist að halda blaði út sam-
fleytt í 100 ár?
„Ef þú þekkir innviði samtakanna vel á
það alls ekki að koma á óvart. Hreyfingin
á bak við blaðið er það öflug að annað
hefði aldrei komið til greina. Fólk í hreyf-
ingunni er það mikið félagsmálafólk að
ég sé ekki fyrir mér að blaðið væri ekki
gangandi. Skinfaxi er það mikilsverður
hluti innan UMFÍ og nauðsynlegur og
sjálfgefið að hann komi út. Auðvitað hafa
komið erfiðir tímar, en við því hefur verið
brugðist af skynsemi. Það er því afar
brýnt í mínum huga að hreyfingin gefi út
sterkt og gott blað.“
Ingólfur segist í gegnum tíðina hafa
fylgst með blaðinu og beri hlýjan hug til
þess.
„Nú er ég kominn á kaf í starfið hjá
Breiðabliki í Kópavogi, en þar sit ég í
stjórn sunddeildarinnar. Við vorum á
landsmóti í sumar sem var afskaplega
skemmtilegt,“ sagði Ingólfur Hjörleifsson,
fyrrum ritstjóri Skinfaxa.
Ingólfur Hjörleifsson, ritstjóri Skinfaxa 1987–1989:
Blaðið er grunntónn hreyfingarinnar
Eysteinn Þorvaldsson ritstýrði Skinfaxa um 12 ára skeið:
Mikils virði fyrir stóra hreyfingu að eiga
sitt málgagn
sambandi við hreyfinguna og stundum
var ég í för með þeim úti á landi. Eins og
ég sagði að framan var ég lengur við störf
en ég ætlaði mér í upphafi. Þeir fengu mig
til starfans svo þráðurinn slitnaði ekki,
þannig að útgáfa blaðsins félli ekki niður.
Ég hafði mjög gaman af þessu starfi. Ég
hafði áður starfað að blaðamennsku og
þóttist geta gert þetta þó ég hafði margt
annað að gera. Ég reyndi þó mitt besta.“
– Hvernig var að gefa út blað á þessum
tímum hvað varðaði rekstur og auglýs-
ingaöflun?
„Það var á stundum mikill barningur.
Það var enginn sérstakur auglýsinga-
stjóri og við Sigurður Geirdal stóðum eitt-
hvað í því að fá auglýsingar. Vinnan í
kringum svona blað er mikil hvert sem
litið er. Þetta hafðist samt allt að lokum
og þá sérstaklega í góðri samvinnu við
stjórnina sem var að taka við um það
leyti sem ég hóf störf,“ sagði Eysteinn.
Eysteinn sagðist eiga þá von í brjósti
að blaðið ætti góða framtíð fyrir sér. Það
væri mikilvægt að halda þessu merki á
loft.
„Skinfaxi er eitt af elstu tímaritum
landsins og á fullt erindi að koma út áfram
og ég vil óska hreyfingunni til hamingju
með blaðið á þessum tímamótum,“ sagði
Eysteinn Þorvaldsson.
Ingólfur Hjörleifs-
son, ritstjóri Skin-
faxa 1987-1990.
Eysteinn Þorvalds-
son, ritstjóri Skin-
faxa 1965–1976.
Skinfaxi
100
1909–2009
ára
Skaftárhreppur