Skinfaxi - 01.11.2010, Síða 19

SKINFAXI – tímarit Ungmennafélags Íslands 19
hálfskammaðist sín fyrir lætin í þeim.
Þau gengu áfram innar í herbergið. Þar
var rúm og fyrir framan rúmið var stóll og á
honum lágu föt. Á litlu borði við rúmið var
kveikt á kerti. Allt í einu heyrðu þau rödd
segja:
„Jæja, eruð þið loksins komin, skinnin
mín, mikið eruð þið dugleg að leggja þetta
allt saman á ykkur.“ Þau hrukku aðeins við.
„Leggja hvað á okkur?“ spurði Halli, „og hver
ert þú?“ Þau biðu spennt eftir þvi að fá að sjá
framan í þennan mann sem var að tala.
„Komiði hérna nær rúminu,“ sagði hann.
Þau færðu sig nær og sáu þá að í rúminu
var gamall maður með mikið hvítt skegg og
skalla. Hann bauð þau aftur velkomin og
spurði hvort þau væru með upptrekkta jóla-
sveininn.
„Hér er hann,“ sagði Bella og lét hann á
rúmið til hans.
„Þessari stund er ég búinn að bíða lengi
eftir,“ sagði gamli maðurinn. Hann trekkti
jólasveininn upp og hlustaði á hann með
tárin í augunum. Þegar síðustu tónarnir dóu
út stökk maðurinn á fætur og opnaði einn af
skápunum mörgu í herberginu, tók þar út
þessi fínu jólasveinaföt og klæddi sig í þau.
Svipurinn á krökkunum varð hreint ótrúleg-
ur þegar þau sáu manninn í rúminu breytast
í alvörujólasvein.
„Nú er ég til í að fara til mannabyggða og
vera góður við börnin og færa þeim gjafir,“
sagði jólasveinninn. Síðan sagði hann þeim
söguna af því þegar hann fyrir mörgum árum
fór um jól til mannabyggða og týndi þessum
upptrekkta jólasveini. Þegar hann kom heim
var honum skipað að fara upp í rúm og hann
mátti ekki fara í jólasveinaföt og ekki gera neitt
þar til að upptrekkti sveinninn væri fundinn.
„Ég ákvað svo að reyna að hafa samband
við ykkur af því að ykkur leiddist út af fríinu
í skólanum og leiðinlegu veðri, líka af því að
sveinninn var lokaður upp á loftinu hjá Jóa.
Eina leiðin til þess að hafa samband við ykkur
var að svæfa ykkur og láta ykkur svo dreyma
sama drauminn. Það tókst og með þessu góð-
verki ykkar hafið þið gefið mörgum mögu-
leika á að eiga gleðileg jól.“
Með þessum orðum lagði hann hendur
yfir axlir krakkanna og brosti ... við þetta
hrukku þau upp og voru í einni hrúgu í her-
berginu hans Jóa.
„Vá, vitiði hvað mig dreymdi?“ spurði Jói.
„Eða þá mig?“ sagði Halli.
„Ég veit að það sem ykkur dreymdi er ekki
nærri því eins spennandi og það sem mig
dreymdi en ég segi ykkur það seinna. Nú
verðum við að fara heim, Halli, klukkan er
orðin margt og veðrinu hefur líka slotað,“
sagði Bella og brosti.
Endir.
Ungmennafélagið
Æskan á Svalbarðs-
strönd fagnaði í ár 100
ára afmæli sínu og hélt
upp á það 4. septem-
ber sl. Frá 1903 hafði
Æskan starfað sem mál-
funda- og skemmti-
félag fyrir fjóra fremstu bæi strandarinnar;
Geldingsá, Meyjarhól, Hallland og Veiga-
staði. Það var hins vegar 7. mars 1910 sem
félagsmenn Æskunnar breyttu félagsskap
sínum í ungmennafélag. Þeir sóttu fyrir-
mynd sína annars vegar til Akureyrar, þar
sem Ungmennafélag Akureyrar (UFA) starf-
aði, fyrsta ungmennafélag Íslands, sem var
stofnað árið 1906, og hins vegar til þess
starfs sem unnið hafði verið hjá Ungmenna-
félagi Íslands (UMFÍ) frá stofnun þess árið
1907.
Ræktun lýðs og lands
Markmið ungmennafélaga landsins var
„ræktun lýðs og lands“. Með því var átt við
að rækta og ná fram því besta í hverjum
einstaklingi og með því auka skilning á
íslenskri menningu og tungu. Með því að
rækta einstaklingana og efla félagslegan
þroska þeirra var reynt að stuðla að bættri
þjóð og auka bjartsýni og trú á landinu.
Ungmennafélögin stuðluðu einnig að rækt-
un skóga, byggingu sundlauga og samkomu-
Ungmennafélagið
Æskan 100 ára
húsa auk þess sem þau auðvelduðu innleið-
ingu héraðsskóla í hreppum landsins. Þessi
markmið lýsa sögu Ungmennafélagsins
Æskunnar vel.
Samkomuhús reist 1922
Við stofnun ungmennafélagsins árið 1910
var félagssvæðið stækkað til allrar strandar-
innar auk víkna (Miðvík og Ystu-Vík). Félagið
stækkaði ört og var fljótlega farið að huga
að betri húsakosti en stofum félagsmanna
sem skiptust á um að hýsa fundina. Stofn-
aður var sjóður til að fjármagna þær bygg-
ingarframkvæmdir og árið 1922 var Sam-
komuhúsið reist sem hefur í gegnum árin
hýst ýmsa starfsemi, meðal annars skóla, nú
síðast hluta Safnasafnsins.
Frá stofnun ungmennafélagsins Æskunn-
ar hefur félagið reynt að láta gott af sér leiða.
Má þar einmitt nefna Samkomuhúsið,
gróðurreitinn, sundlaugina og íþróttavöll-
inn. Ungmennafélagið vann að öllum þess-
um verkefnum í sjálfboðavinnu ásamt
mörgum fleiri verkefnum í gegnum árin.
Félagið stofnaði einnig Sparisjóð Svalbarðs-
strandar, fyrst sem aurasjóð fyrir unga með-
limi félagsins, og í framhaldinu sem sterka
inn- og útlánastofnun. Síðar var sparisjóður-
inn afhentur hreppnum til að auka veg hans
og traust áður en hann rann inn í Samvinnu-
bankann.
Frjálsar og skák í dag
Í dag er Umf. Æskan best þekkt sem
íþróttafélag. Margar íþróttir hafa verið
stundaðar undir merkjum félagsins. Má þar
nefna skíði, skauta, glímu, fótbolta, hand-
bolta, körfubolta, brids, skák og frjálsar. Í
dag er hins vegar meginstarfsemin í frjáls-
um og skák.
Í tilefni afmælisins var sett upp sýning í
Svalbarðsstrandarstofu í Safnasafninu þar
sem gat að líta sögu ungmennafélags sem
unnið hefur óeigingjarnt starf í þágu nær-
umhverfis síns.
„Uppistaðan í starfseminni nú er frjálsar
íþróttir en einnig eigum við nokkra vel
frambærilega skákmenn sem við erum að
rækta með hjálp skólans. Skólastjórinn er
duglegur að hjálpa okkur í því með nám-
skeiðum. Við erum nýbúin að byggja upp
æfingaaðstöðu í frjálsum íþróttum þar sem
við lögðum gerviefni á hlaupabraut, lang-
stökkssvæði og hástökkssvæði á vellinum á
Svalbarðsströnd. Við gerðum þetta fyrir
okkar eigin peninga og einnig styrks úr sjóði
sem Guðmundur Benediktsson hafði skilið
eftir handa okkur. Við erum hægt og rólega
að byggja ofan á þetta með því að kaupa
áhöld og gera umhverfið gott til að stunda
frjálsar íþróttir. Við erum með lítið íþrótta-
hús í skólanum sem er ágætt og svo er þar
líka sparkvöllur. Það er mikill áhugi fyrir
íþróttum en við líðum svolítið fyrir það að
það er stutt til Akureyrar. Í hópíþróttunum
sækja allir í bæinn í KA eða Þór og þess
vegna einbeitum við okkur að frjálsum
íþróttum og bjóðum upp á æfingar á sumr-
in, eins á laugardögum yfir vetrarmánuðina,
og erum síðan að skoða hvað við getum
gert meira. Við getum ekki annað sagt en
það sé líf í kringum félagið,“ sagði Birkir Örn
Stefánsson, formaður Ungmennafélagsins
Æskunnar, í samtali við Skinfaxa.
Úr hreyfingunni