Skinfaxi - 01.11.2010, Blaðsíða 22

22 SKINFAXI – tímarit Ungmennafélags Íslands
KÖRFUBOLTI:
Gunnar Svanlaugsson, sem er formaður
körfuknattleiksdeildar Snæfells, segir, þegar
hann er spurður um það af hverju Snæfell-
ingar séu svona góðir í körfubolta, að gríðar-
leg hefð hafi ríkt fyrir körfuknattleik í
Stykkishólmi og mætti í þeim efnum fara
allt til ársins 1950.
Þurfti bara fjóra menn í lið
„Þessi boltaleikur var í raun valinn af
körfuboltaáhugafólki á þeim tíma. Ég held
að körfuboltaleikurinn hafi verið valinn á
þessum tíma vegna þess að þessir vitru
menn og konur sáu fram á að þá þyrfti bara
fjóra leikmenn í lið sem síðar breyttist í
fimm leikmenn. Bæjarfélagið, sem var ekki
fjölmennara en þetta, myndi sennilega ráða
best við boltagreinina körfubolta. Þetta var
meðvituð ákvörðun sem tekin var af ung-
mennafélagsfólki á sínum tíma sem jafn-
hliða því að vera öflugt ungmennafélags-
fólk var ennfremur líka skólatengt. Hér er
ég að vitna til manns sem var og hefur oft
verið nefndur faðir körfuboltans hér í
Stykkishólmi sem heitir Sigurður Helgason.
Hann vann lengi síðan síðustu áratugina í
menntamálaráðuneytinu í Reykjavík. Hann
var fyrsti skólastjórinn minn og því man ég
þessa sögu mjög vel,“ segir Gunnar Svan-
laugsson, formaður körfuknattleiksdeildar
Snæfells og skólastjóri grunnskólans í
Stykkishólmi.
Tengdist skólanum
Gunnar segir að skólastjórar hafi hingað
til haft það að leiðarljósi að þegar umsóknir
um íþróttakennarastöður í Stykkishólmi
lágu fyrir og að tveir jafnhæfir íþróttakenn-
arar, sem voru með allt á hreinu, sóttu um,
var sá sem hafði meira vit á körfubolta lík-
legri til þess að fá stöðuna.
„Ég er alls ekki að gera lítið úr kennara-
menntun eða slíku, þetta snerist ekki um
það. Menn voru bara svo ákveðnir að efla
körfuboltann. Þessi hugsunarháttur er búinn
vera skrápinn inn í Hólmarana alveg frá því
á þessum árum. Við erum á mörgum ára-
bilum búnir að eiga marga öfluga krakka í
körfubolta. Þetta tengist auðvitað því
hvernig uppeldistofnun skólinn er á hverj-
um stað.
Ef það hefði verið þannig í gegnum tíðina
að aðstaðan fyrir handbolta hefði verið betri
vitum við ekki hvernig mál hefðu þróast.
Málið var að við gátum spilað körfubolta í
litla íþróttahúsinu en ekki handbolta. Við
spiluðum kannski handbolta einu sinni á
skólaárinu en það voru bara slagsmál því
það voru bara tveir metrar á milli varnarlína.
Þetta snerist því aðallega um aðstöðuna en
hún leyfði einfaldlega ekki nema körfubolt-
ann sem vetrarboltagrein. Það voru að vísu
ekki margar íþróttagreinar í boði og blak var
ekki komið á þessum tíma. Þetta var því bara
meðvituð ákvörðun á þessum tíma að
leggja áhersluna á körfuboltann. Ég er ekki
að halla á aðrar íþróttagreinar heldur var
það þannig að aðstaðan og mannskapur-
inn gerði það að verkum að þetta var bara
ákveðið. Við ákváðum líka á sínum tíma, og
ég held að það sé að koma okkur til tekna í
dag, að vera ekkert að fikta í of mörgum
íþróttagreinum. Við ákváðum frekar að
reyna að vera frekar góð í einni grein. Það
er skoðun margra að það sé rétt stefna en
svo eru aðrir sem vilja meina að maður eigi
að vera meðalgóður í mörgu. Við ákváðum,
eins og áður hefur komið fram, að einskorða
okkur við þessa boltagrein. Yfir sumartímann
kemur fótboltinn að sjálfsögðu á fullu inn
en aðstaðan hin síðari ár hefur breyst mikið
þannig að hægt er að spila fótbolta einnig
inni allan veturinn,“ sagði Gunnar.
Straumhvörf með fram-
haldsskóla í heimabyggð
Gunnar sagði líka að í gegnum tíðina
hefði bærinn átt marga efnilega krakka en
þegar framhaldsskólinn kom nær heima-
byggð urðu straumhvörf.
„Þá þurftu nemendur ekki að fara burt
sem ætluðu sér í framhaldsnám. Það var tví-
mælalaust eitt skrefið til að styrkja okkur í
því starfi sem við erum að fást við. Við höld-
um unglingunum í fjögur ár til viðbótar ef
þau ætla sér að ganga námsbrautina. Hér
geta þau verið í heimahúsi, farið með rútu
Gunnar Svanlaugsson,
formaður körfuknattleiks-
deildar Snæfells:
Yndislega
gaman og
gefandi
Úr leik Snæfells og
KR í Hólminum.