Ægir - 01.01.1942, Qupperneq 13

Æ G I R
marga báta að ræða, né langan tíma, og
svo aðallega árabáta og opna vélbáta.
Um aflabrögð á árinu 1941 mun vera
óhætt að segja, að þau bafi verið í góðu
meðallagi, þó frá því séu að vísu nokkr-
ar undantekningar. Bætti það mjög úr,
að gæftir voru góðar nema um haustið,
en þá voru miklar frátafir vegna ó-
gæfta. Aflamagnið mun liafa numið
sem næst 195 þús. smál., miðað við
slægðan fisk með liaus. Samanborið við
fyrra ár er þetta heldur meira, en þá
var aflinn um 171 þús. smál. alls.
Eftir verkuuaraðferðum skiptist þetta
þannig bæði árin:
1940 1941
smál. °/0 smál. °/o
ísvarinn fiskur ... 99 000 57,8 119 000 61,0
Harðfiskur 2 400 1,4 2 900 1,4
Saltfiskur 53 574 31,5 61600 31,6
Hraðfrystur fiskur 16419 9,3 11 638 6,0
Samtals 171 393 100,0 195138 100,0
Fyrir Austurlandi dró tundurdufla-
liættan mjög úr sjósókn, sérstaklega er
kom fram á baustið. Af öðrum ástæð-
um mun hafa verið lítið um frátafir. Þó
mun saltleysi hafa liamlað eitthvað sjó-
sókn á vetrarvertíð við Faxaflóa og jafn-
vel víðar, svo og heituleysi, en eigi var
hér um miklar frátafir né almennar að
ræða.
Fiskideild atvinmideildar Háskólans
héll uppi rannsóknum með svipuðu
sniði og áður. Var aðaláherzlan lögð á
þorsk-, síldar- og ýsurannsóknir. Voru
allmiklir erfiðleikar við framkvæmd
þorsk- og ýsurannsóknanna vegna þess,
hve örðugt var að fá fólk til að mæla
fiskinn og taka kvarnirnar, og' þar sem
mest af fiskinum var flutt út í. heilu
lagi, mátti ekki taka úr honum kvarn-
irnar.
Mæld voru tæp 27 þúsund af þorski,
en aldursákvarðanir gerðar á 2 700.
Aldurssamsetning aflans var æði mis-
jöfn, og fór það eftir því, um hvaða
veiðisvæði var að ræða. Á djúpmiðun-
um í Faxaflóa var 9 vetra fiskur mjög
áberandi á vertíðinni og reyndar allt
frá Jökli og suður undir Reykjanes, en
gekk ekki svo nokkru næmi inn i fló-
ann, né suður fyrir land. Um þorsk-
stofninn á vetrarvertíðinni liefur Árni
Friðriksson ritað yfirlit í 5. tbl. Ægis
1941, og' vísast til þess. Sterkustu ár-
gangar þorskstofnsins á vertíðinni voru
að þessu sinni 9 vetra fiskurinn í Faxa-
flóa með 47,3%, 8 vetra þorskurinn við
Vestmannaeyjar með 21,3%, en þar var
6 og 7 vetra fiskurinn æði mikill hluti
aflans, og 6 vetra fiskurinn á Hornafirði
með 50,0% af aflanum.
Af ýsu voru rannsökuð tæp 15 þús-
und. Kom í ljós, að árgangurinn 1936,
þ. e. a. s. 5 vetra ýsa 1941, var yfirgnæf-
andi, en þessi árgangur liefur áður
reynzt vel. Mesl bar á honum i heita
sjónum fram í maí, en þá bættist
nýr árgangur í aflann, 3 vetra ýsa. Há-
marki náði þessi árgangur við Vest-
mannaeyjar í ágúst, en þá nam liann 60
—70% af aflanu.ni, eftir fjölda.
Ákvarðaður var aldur á tæpum 400
ufsum, og er hér um að ræða framhald
af ufsarannsókuum undanfarinna ára.
Á síldarvertíð norðanlands voru
mældar 2 900 síldar á Siglufirði. Meðal-
lengd síldarinnar reyndist 34,92 cm., og
er það minna en nokkuð annað ár,
nema í fyrra. Ilryggjarliðir voru taldir
1 2 600, en aldursákvarðanir gerðar á
2 100 síldum. Mest var af 11 vetra síld
(21,4%), en það er sami árgangurinn
og ríkjandi var 1940. Að fjölda til var
9 vetra síld með 14,4% næst, þá 16 vetra
síld með 11,3% og loks 7 vetra sild með
10,6%. Fundust alls 19 árgangar frá 4--