Ægir - 01.01.1942, Blaðsíða 20

5. april .... 68 fiskar 53 1 lifur
12. — .... 70 — 48 --
25. — .... 71 — 26 --
Mælingar þessar leiða í ljós, að veru-
legur munur var á lifrarmagni Yest-
mannaeyjafisksins á þessari vertíð og á
fyrra ári. Sýndi þá engin mæling yfir 49
1 lifrarmagn úr sama magni af fiski.
Mælingar, sem gerðar voru i Sand-
gerði, sýndu eftirfarandi:
Úr 600 kg af fiski fengust:
15. febr. . . . 103 fiskar 38 1 lifur
28. —. . . . 103 — 36 - —
28. — .. . 103 — 39 - —
16. marz ... 98 — 29 - —
16. — ... 101 — 33 - —
31. — .. . 99 — 27 - —
31. — .. . 105 — 29 - —
15. apríl ... 95 — 26 - —
15. —• ... 103 — 23 - —
30. — ... 94 — 18 - —
30. —. ... 102 — 21 - —
15. maí ... 94 — 19 - —
15. — .. . 98 — 21 - —
Borið saman við mælingar, sein gerðar
•voru á fyrra ári, var lifrarmagn fisksins
í Sandgerði nokkru minna á vertíðinni
1941. Sömuleiðis sýna mælingarnar, að
fiskurinn var yfirleitt nokkuð smærri en
á fyrra ári.
í Keflavík og Akranesi var því miður
ekki gerð nema 1 mæling á hvorum stað.
í Keflavík fengust 30. apríl úr 600 kg
af fiski 110 fiskar og 33 1 lifur. Sama
ári eru ekki til neinar sambærilegar töl-
ur, þar sem mælingar voru þá ekki gerð-
ar á þeim tíma.
Á Akranesi fengust 31. marz úr 600 kg
af fiski, 110 fiskar og 33 1 lifur. Sama
dag á fyrra ári sýndi mæling 80 fiska og
36 1 af lifur.
Sala á vertíðarfiskinum fór að mestu
leyli fram jafnóðum. Söltun var lítil í
ljórðungnum, borið saman við það, sem
áður var. Mun verða rætt um saltfisk-
verkunina síðar í yfirliti þessu.
Hinar ýmsu veiðistöðvar í fjórðungn-
um standa mjög misjafnt að vígi með
það að geta selt aflann í ís til útflutnings.
Sérstaklega standa binar smærri veiði-
stöðvar liér illa að vígi og sömuleiðis
þær veiðistöðvar, þar sem bafnarskil-
yrði eru miður góð.
1 Vestmannaeyjum var að öllu jöfnu
nóg af fiskkaupaskipum og þar þurfti
því litið að salta fyrr en siglingastöðv-
unin liófst í marzmánuði. Fyrir veiði-
stöðvarnar austanfjalls liorfði málið
nokkuð öðruvísi við. Engin liöfn er þar
nálægt fyrir stærri skip að liggja i og því
mjög óhægt að koma fiskinum frá sér.
Nokkuð af fiskinum var selt þaðan til
Reykjavíkur, en meiri blutann varð þó
að salta. Það hefur því vafalaust mikla
þýðingu fyrir útgerðina á þessum stöð-
um, að frystibús liefur verið reist á
Stokkseyri. Fyrir veiðistöðvarnar á
Reykjanesskaga er að vísu ekki eins
miklum erfiðleikum bundið að lcoma
fiskinum frá sér í fiskkaupaskipin. Þó
er þetta æði misjafnt, einnig liér. 1 raun-
inni er einungis um einn stað að ræða,
þar sem bægt er að hlaða skipin á Suð-
urnesjum, en það er Keflavík. Enda fór
útskipun á fiskinum að mestu leyti fram
])ar. Lagðist því nokkur aukakostnaður
á þann fisk, sem flvtja varð að úr öðrum
veiðistöðvum.
Veiðistöðvarnar á Snæfellsnesi eru
ekki eins vel setlar í þessu tilliti. Fisk-
kaupaskip urðu að liggja annaðbvort á
Grundarfirði eða í Stykkishólmi, og er
þá mjög óbægt fyrir báta frá Sandi og
Ólafsvik að fara svo langa leið með fisk-
inn, og raunar nær ómögulegt fyrir
smærri bátana.
Eftir að vetrarvertíð lauk, fór fjöldi
báta á dragnótaveiðar, eins og áður var