Ægir - 01.01.1942, Qupperneq 36

30
Æ G I R
firði í 'byrjun ársins. Stóð sú veiði fram
lil marzloka. Yar stærð síldarinnar 8—
10 í kg. Mest af þeirri síld var veitt í lag-
net, og var hún fryst til beitu. 1 ágúsl
og seplember kom aftur síldarganga á
Austfjörðum, og var sú síld nokkuð stór-
vaxnari, eða 6—8 í kg'. Yar liún veidd
bæði í lagnet og landnætur (,,lása“). Var
saltað nokkuð af síld á Eskifirði og
sömuleiðis fluttur út einn farmur af ís-
aðri síld, en það mun ekki hafa gefi/.l
vel. Bjuggust menn við liaustsíldveiði á
Austfjörðum og voru 2 ski]) tekin á
leigu þangað frá Norðurlandi til að
stunda herpinótaveiði. Kom annað skij)-
ið til Austurlandsins í september, cn
vegna mannaeklu komst það ekki á
veiðar fyrr en nokkru seinna og aflaði
því sáralítið. Hitt skipið kom ekki fyrr
en seint í október, en eftir miðjan þann
mánuð varð ekki síldarvart þar eystra.
í október og nóvember veiddist nokk-
uð af sild á Akureyrarpolli. Var það
mesl millisíld, en einnig nokkuð af hal'-
síld. Yoru saltaðar á Akureyri 400 tn. af
millisíld og um 100 tn. af hafsíld, og var
sú síld veidd í lagnet. Enn fremur var
eitthvað fryst til beitu. I desember var
einnig síld þar, en var þá ekki veidd
nema það, sem nolað var lil beitu jafn-
harðan.
Al' skiljanlegum ástæðum stunduðu
engin erlend skip veiði fyrir utan land-
lielgi um sumarið. Erlend skip, sem
leigð voru hingað til síldveiða, voru að
þessu sinni aðeins 3, en á fyrra ári var
l'jöldi slíkra skipa gerður út lil síldveiða
hér við land.
3. Togaraútgerðin.
Útgerð togaranna var í ýmsum atrið-
um frábrugðin því, sem liún hafði verið
árið áður. í upphafi ársins stunduðu
allir togararnir, 35 að tölu, ísfiskveiðar.
Um miðjan marz neyddust skipin til að
liætta þessum veiðum vegna siglinga-
stöðvunarinnar, sem varð um það leyii.
Fóru þá flest skipanna á saltfiskveiðar
nokkurn tima. .Seinna stunduðu mörg
þeirra veiðar og seldu aflann í ísfisk-
flutningaskip, en sigldu ekki sjálf með
fiskinn á hrezkan markað. Það var ekki
fvrr en kom fram á sumarið og haustið,
sem ísfiskveiðarnar hófust aftur svo
nokkru næmi.
Útlialdstími togaranna var ekki eins
langur á árinu og á fyrra ári, en þá var
liann lengri en nokkru sinni fyrr.
Tafla XV gefur yfirlit yfir úlg'erð tog-
aranna á árinu. Sést þar, að uthaldstím-
inn hefur alls numið á árinu 7 823 dög-
um á móti 11 899 dögum á fvrra ári.
Meðalútlialdslimi á skip var því aðeins
223,5 dagar á móti 340 á fyrra ári. Þó ber
að gæta þess, að 2 togarar fórust á fyrsta
ársfjórðungnuin og Jiöfðu báðir aðeins
rúmlega 50 úthaldsdaga. Ef þessi skip
eru ekki talin með, þá verður meðalút-
haldstími þeirra, sem eftir verða, 234
dagar.
Lækkunin kemur í fyrsta lagi af því,
að nú var oftar og almennara skipt um
veiðiaðferðir en á fyrra ári, þegar yfir-
gnæfandi meirihluti skipanna stunduðu
ísfiskveiðar allt árið, og í öðru lagi af
því að flest skipin fengu allrækilégar
viðgerðir og endurnýjun, og voru sum
þeirra svo mánuðum skipti frá veiðum
af þeim orsökum.
Aflabrögð hjá togurunum voru yfir-
leitt heldur góð á árinu. Sérstaklega var
ágætur afli er kom fram á hauslið og um
veturinn, en tíð var þá mjög stirð á
veiðisvæðunum, og orsakaði það nokkr-
ar frátafir.
Saltfiskveiðar voru stundaðar nokkru
meira af togurunum á árinu, en á fyrra