Ægir - 01.09.1945, Blaðsíða 35
Æ G I R
209
ábyrgð og tekið í eimi lagi, svo að kostn-
aður við það yrði nær enginn, gætu bank-
arnir sér að skaðlausu veitt það fyrir
sömu vexti og' þeir fá af innstæðum sínum
í erlendum bönkum. Auk þess mundu þeir
bafa óbeinan hagnað af þessu, þar sem
iánið yrði yfirleilt til þess að bæta fjárhag
þeirra eigin skuldunauta. Þá vexti, sem
bankarnir þyrftu að fá, telur nefndin rétt,
að ríkissjóður greiði. Það mundi ekki verða
tilfinnanleg upphæð. Ef lánið yrði 4 millj-
ónir króna, endurgreiddist á 5 árum með
jöfnum afborgunum og vextir væru 1%
p. a. yrðu vaxtagreiðslur ríkissjóðs sem
hér segir:
í lok 1. árs 40 þiis. kr.
-----2. — 32 — —
-----3. — 24 — —
-----4. — 16 — —
.-----5. — 8 — —
Samtals 120 þús. kr.
Um tilhögun lánveitinganna vill nefndin
leggja þetta til:
1. Lánin verði veitt eftir umsóknum út-
gerðarmanna.
2. Fiskifélag íslands verði falið að taka a
móti umsóknúm og gera tillögur um
lánin til atvinnumálaráðuneytisins, en
það taki endanlegar ákvarðanir um
þau.
3. Að öðru leyti verði stjórn Fiskiveiða-
sjóðs falið að sjá um afgreiðslu lán-
anna og innheimtu afborgana.
Nefndin leggur til, að eftirfarandi skil-
yrði verði sett fyrir lánveitingu:
1. Þeir einir koma til greina sem lánþegar,
er gerðu út islenzk skip á síldveiðar s.
1. sumar, og hafa tapað svo miklu á út-
gerðinni, að það valdi þeim verulegum
erfiðleikum um áframhaldandi rekstur.
2. Lánsupphæð fyrir hvert skip má aldrei
nema meiru en sem svarar beinu tapi
viðkomandi skips á síldarvertíðinni
1945. •
3. Lánstíminn má ekki vera vfir 5 ár.
4. Lánið skal tryggt með þeim veðum sem
lánþegi getur látið og lánveitandi met-
ur gild.
5. Lánið endurgreiðist með árlegum af-
borgunum eftir því sein um semst í
hverju tilfelli, sbr. þó það sem segir í
3. lið.
G. Lánið er vaxtalaust. En sé. ekki staðið
í skilum með tilskildar afborganir má
krefjast 2% vaxta frá gjalddaga til
greiðsludags.
7. í sambandi við lán þetta verður við-
komandi að láta lánveitanda eða um-
boðsmanni hans í té öll þau skilríki og
upplýsingar, er hann kann að óska i
sambandi við reksturinn í sumar, og
framtíðarfyrirkomulag, svo og um efna-
hag sinn og afkomu.
8. Lánveitandi skal ganga úr skugga um,
hvort kaup áhafnar skipsins sé greitt,
og ef svo er ekki, ber honum að sjá
um, að láninu sé fyrst og fremst varið
til greiðslu á því.
9. Þeir, sem lán fá samkvæmt framan-
sögðu, eru skyldir til að láta reikninga-
skrifstofu sjávarútvegsins í té reikn-
inga yfir rekstur skipsins í því formi,
sem reikningaskrifstofan ákveður.
Samið um smíði dieseitogara.
Ýmsir hafa orðið til þess, að láta undrun
sina í ljós (þólt litið liafi borið á því opin-
berlega) yfir því, að ekki skyldu vera die-
selvélar i togurum þeim, sem samið hefur
verið um smíði á í Englandi. Því hefur ver-
ið svarað til í þessu efni, að leitað liafi ver-
ið álits reyndra og sérfróðra manna um
þessa hluti, og bafi þeir talið óráðlegt að
hafa dieselvélar í skipunum, þá liefur
einnig verið bent á það, að aðrar þjóðir, sem
eru að láta smíða togara í Bretlandi, hafi
ekki dieselvélar í skipum þessum. Nú hefur
orðið að ráða að fá tvo dieseltogara til
íeynslu og hefur verið samið um smíði á
þeiin í Englandi. Togarar þessir éiga að
vera tilbúnir á árinu 1948.