Ægir - 01.03.1948, Blaðsíða 27

Æ G I R
81
Það er nú orðið Ijóst, að síldin þolir vel
þá merkingaraðferð, sem notuð er. í upp-
hafi merkinganna við Noreg söfnuðum við
í lás 800 merktum síldum og geymdum þær
nokkurn tíma. Þegar ég vissi síðast, sagði
Arni, höfðu aðeins 8 þeirra dáið, eða 1%.
Þessi árangur kom okkur mjög á óvart,
því að reynslan í Kyrrahafinu var sú, að
40% af sardinunni dó að merkingu lokinni.
Til þess að ná þeim árangri, sem fyrr
hefur verið minnst á, þarf að framkvæma
merkingarnar þrotlaust, ef lil vill í áratugi
og í mjög stórum stíl. Við megum ekki
gleyma því, að hver sú síld, sem ekki fer í
verksmiðju skilar ekki merkinu sínu, og
það er víst, að endurheimt merkjanna úr
verksmiðjunum verður áhótavant, því að
gildrurnar eru margar, sem þau geta lent í.
Slíkar merkingar, sem hér er rætt um,
eru ólmgsanlegar nema í heztu samvinnu
við síldarútgerðina og síldariðnaðinn. Merk-
ingarnar kosta mikið fé, þar sein til þeirra
þarf skip með áhöfn, sem engu öðru má
sinna meðan á merkingunum stendur. Og
það mun kosta verksmiðjurnar nokkurt fé
að búa svo um hnúta, að merkin komi
fram.
Ég vil, segir Arni, flytja norskum vís-
indamönnum og útgerðarmönnum þakklæti
mitt, því að þeir létu ekkert ógert til þess
að úr framkvæmd merkinganna gæti orðið.
Þegar Árni hvarf heim, höfðu verið
merktar 3086 síldar, en gert var ráð fyrir
að merkja alls 7—8 þúsund.
í sumar koma norskir visindamenn ti!
íslands og framkvæma síldarmerkingar
iyrir Norðurlandi í samvinnu við ísl. fiski-
lræðinga, en síðan er ætlast til, að við höld-
um áfram merkingunum sin í hvoru lagi,
segir Árni að lokum.
Utgerá og aflabrögð
í marzmánuði.
Sunnlendingafjórðungur.
Vestmannaeyjar. Þar voru mjög miklar
ógæftir sem og annars staðar í fjórðungn-
um, en sæmilegur afli á línu, þegar á sjó
var komist. Undir lok mánaðarins var ó-
venjulega mikill afli austur með söndum,
einkum í dragnót og á handfæri, einnig
fiskaðist vel í net. Sem dæmi um það,
hve óður fiskurinn var, er þess getið, að
á bát einum, sem var á handfæraveiðum,
voru dregnir 3 fiskar á hverjum tveim
mínútum. Fiskihrota þessi stóð örfáa daga,
aðeins meðan loðnan var að ganga austur
með landinu. Afli í botnvörpu hefur til
þessa verið sáralítill.
Stokkseyri. Heita mátti, að þaðan væri
elcki um útgerð að ræða í marzsmánuði
sökum ógæfta. Aðeins voru farnir þrir
ióðrar í lok mánaðarins og var afli frem-
■ur tregur.
Grindavik. Þar voru mest farnir 6 róðrar
í marzmánuði og var afli yfirleitt góður.
Mestur afli í róðri var 17% smálest.
Sandgerði Tveir bátar fóru 12 róðra i
mánuðinum, en hinir 11. Afli var með af-
brigðum góður, miklu betri en í marzmán-
uði í fyrra. Nokkrir bátar fengu um 50
skpd. í róðri, þegar bezt lét. Þess voru
dæmi, að bátur fengi 1700 lítra af lifur í
róðri.
Keflavík. Almennt voru farnir 9—10
róðrar, mest 11. Afli var ágætur. Þegar
bezt lét, fengu flestir bátanna 30—40 skpd.
í róðri, en mestur dagafli á bát var 48
skpd. Allmikið síli var í fiskinum síðari
hluta mánaðarins. Óhemjuafli var á hand-
læri í Garðsjó. Þess voru dæmi, að bátur
með 4 mönnum á fengi 8 skpd. á 3—4
tímum. Línuveiði stunduðu 18 bátar, tog-