Ægir - 01.03.1979, Qupperneq 46

1978, sérstaklega í Grænlandshafi, enda tiltölu-
lega lítið um karfaseiði að þessu sinni. Þá var
minna um loðnuseiði á íslenska hafsvæðinu en oft
áður, en loðna er sú tegund sem lang mest er
jafnan af á þeim slóðum.
Þorskur
Útbreiðsla og fjöldi þorskseiða er sýndur á 6.
mynd. Svipar dreifingu seiðanna til þess sem venju-
legast hefur verið gegnum árin. Þannig var lang
mest af þorskseiðum úti af Vestfjörðum, Norður-
og Norðausturlandi, en lítið annars staðar. Fjöldi
þorskseiða er sýndur í 1. töflu.
/. tafla. Fjöldi þorskseiða (x 10 6 j
A-Grænl./ fsland
Dohrnbanki SA SV V N A Samt.
1.6 0 0,3 169,0 333,7 47,0 551,6
Enda þótt heildarfjöldi þorskseiða (551,6 x 106)
sé nokkru lægri en meðaltal áranna 1970-1977
(723 x 106) munar þar ekki ýkja miklu. Meðal
annars vegna þess hve hinn mikli seiðafjöldi ársins
1976 (2.743 x 106 ) hækkar ofangreint meðaltal
gífurlega og er 1978 árgangurinn talinn góður og
mun betri en töluleg einkunn hans sýnir.
Dreifing þorskseiðanna (6. mynd) gefur einnig
til kynna tvö aðalhrygningarsvæði, þ.e. suðvestan-
og sunnanlands annars vegar og vestan- eða jafnvel
að hluta norðanlands hins vegar. Lengdardreifmg
þorskseiðanna (7. mynd) styður þessa tilgátu. Ef
dæma má af reki þorskseiða vestur yfir Dohrn-
bankasvæðið í átt til Austur-Grænlands og stærð
fjölda seiða á Vestfjarðasvæðinu tóks hrygning a
hinum hefðbundnu slóðum við S- og SV-ströndina
þolanlega s.l. vor. Hún mistókst nánast alveg vorið
1977 á þeim slóðum og var lítil vestanlands.
Ýsa
Mikið fannst af ýsuseiðum og hefur fjöldi þeirra
162 — ÆGIR