Ægir - 01.01.1983, Blaðsíða 18

hóps, sem sjávarútvegsráðherra hafði skipað um
endurnýjun fiskiskipastólsins. 40. Fiskiþing féllst í
meginatriðum á niðurstöður starfshópsins og gerði
ályktun í því efni. Sjávarútvegsráðherra hefur nú
einnig lýst yfir stuðningi við þessar tillögur.
Stjórnun fiskveiða.
Ég mun ekki fara mörgum orðum um ályktun og
tillögur 40. Fiskiþings í þessu efni. Þær voru sam-
þykktar og framkvæmdar svo til óbreyttar og nutu
atfylgis samtaka sjómanna og útvegsmanna.
Stjórn fiskveiða, sérílagi veiða á botnfiskum, en
einnig fiskveiðistefnan í heild hefur verið í stöðugri
mótun mörg undangengin ár. Jafnan hefur verið
ályktað um þessi mál á Fiskiþingi. Fer ekki á milli
mála, að sú tillögugerð, sem hér hefur farið fram,
hefur haft mikil áhrif á mótun stefnunnar og til
nauðsynlegra breytinga, sem reynslan hefur sýnt
skynsamlegar frá ári til árs.
Þær breytingar, sem síðasta Fiskiþing lagði til
að gerðar yrðu og komu til framkvæmda á þessu
ári þóttu mjög til bóta.
Milliþinganefnd um fiskveiðistefnu.
Vegna þeirrar umræðu m.a., sem orðið hefur hér
á þinginu i mörg ár um kosti og galla hinna ýmsu
tegunda kvótaskiptingar fiskafla á skip, sem ár-
angursríkrar leiðar til markvissrar nýtingar hinna
ýmsu fiskstofna, einkum þó botnfisks, ákvað 40.
Fiskiþing að kjósa milliþinganefnd ,,til þess að
kanna, hvort hagkvæmt þykir og vilji er til þess að
taka upp kvótafyrirkomulag á fiskveiðum 1983 í
stað þess skipulags, sem nú er lagt til að verði
1982“, eins og segir í samþykkt þingsins.
Nokkuð dróst, að þeir aðilar, sem tilnefna áttu
fulltrúa í nefndina, gengu frá tilnefningum. Strax
að þeim fengnum eða 17. febr. þessa árs, var
kallaður saman fundur. Nefndin hélt síðan nokkra
fundi. Jafnframt unnu starfsmenn Fiskifélagsins
að nauðsynlegri gagnasöfnun og úrvinnslu.
Skjótlega kom í ljós, að meirihluti nefndar-
manna var fylgjandi óbreyttri eða lítt breyttri fisk-
veiðistefnu og stjórnun fiskveiða á næsta ári og gilt
hefur á þessu ári. Minnihlutinn lagði til allveruleg-
ar breytingar frá núgildandi fyrirkomulagi. Þessi
álit liggja fyrir þinginu, svo og greinargerð
F.F.S.Í. og tillaga Marteins Friðrikssonar um
skiptingu þorskafla eftir gæðamatsniðurstöðum.
Nú leitum við allir leiða til skynsamlegrar nýt-
ingar fiskstofnanna, leiða, sem í senn eru mark-
vissar en þó um leið einfaldar og auðveldar í fram-
kvæmd, og sem unnt er að laga að breytilegum út-
gerðar- og vinnsluháttum.
Ég hefi átt þess nokkurn kost að kynnast fyrir-
komulagi því sem nú gildir í Noregi og Kanada við
stjórn fiskveiða. í báðum þessum löndum, þótt við
ólíkar kringumstæður sé að etja í hvoru fyrir sig,
eru stjórnkerfin flókin og etja i hvoru fyrir sig, eru
stjórnkerfin flókin og þung í vöfum og mjög
kostnaðarsöm. Kanadamenn, ólíkt Norðmönnum,
hafa undanfarið verið að auka afköst veiða og
vinnslu, vegna þeirrar aflaaukningar, sem þar hefir
orðið og búist er við á næstu árum.
Komið hefur í ljós, að kostnaður vegna stjórnar
á veiðum þar í landi hefur vaxið í réttu hlutfalli við
aukningu afkastagetu fiskiskipastólsins.
Að mínu mati er nauðsynlegt, að við gefum
þessu atriði einnig gaum, bæði á þessu þingi og í
framtíðinni.
Laxveiðar í sjó.
Snemma á þessu ári, 18.—22. janúar, var efnt til
ráðstefnu laxveiðiþjóða til að semja um laxveiðar i
sjó í norðanverðu Atlantshafi. Samkomulag náðist
og hefur þegar verið staðfest af nokkrum ríkjum.
Þótt Hafréttarsáttmálinn hefði á þeim tíma ekki
hlotið formlega afgreiðslu á III. Hafréttarráð-
stefnu Sameinuðu þjóðanna, má segja, að sú grein
hans sem fjallar um laxveiðar, hafi verið höfð að
leiðarljósi á fundum þessarar ráðstefnu um lax-
veiðar. Þessi grein sáttmálans er engan vegin skýr
og ótvíræð, enda málamiðlun eftir margra ára
samningaþjark. Hinsvegar er það mitt mat og
margra annarra, að ákvæði þessarar greinar séu til
hagsbóta þeim ríkjum, þaðan sem laxinn er upp-
runninn, og tryggi verulega rétt þeirra til ákvörð-
unar hámarksafla og veiðiheimilda.
Segja má kost og löst á samningi þessum, sem
gerður hefur verið um laxveiðar í Norður-Atlants-
hafi.
Kostir eru þeir helstir að,
1. laxveiðar eru bannaðar á úthafinu,
2. laxveiðar annarra aðila en Færeyinga og
Grænlendinga eru bannaðar utan 12 mílna,
3. í inngangi er vísað til uppkasts að hafréttar-
sáttmála, mætti samt hafa verið orðað með
ákveðnara hætti,
4. sett er á laggirnar stofnun, sem setja á nánari
reglur um ýmis mikilsverð atriði, sem varða
6 — ÆGIR