Ægir

Ukioqatigiit

Ægir - 01.01.1983, Qupperneq 23

Ægir - 01.01.1983, Qupperneq 23
Jóhannes Stefánsson: Stjórnun fiskveiða Forseti, góðir þingfull- trúar. Þegar fiskimálastjóri bað mig að hafa fram- sögu á þinginu um fisk- veiðastefnu og stjórnun fiskveiða féllst ég á það umhugsunarlítið. Síðar datt mér í hug, að e.t.v. hefði betur farið á þvi, að einhver úr milliþinga- nefnd Fiskiþings um hugsanlega kvótaskiptingu, reifaði þetta mikil- væga mál. Nefndin varð ekki sammála og því færi ekki illa a því, að einhver utan hennar reyndi að gera grein fyrir því, sem þar kom fram. Fjórðungssamband fiskifélagsdeilda á Austurlandi hefir, eins og önn- Ur Fjórðungssambönd, fjallað mikið um stjórnun fiskveiða og þá einkum kvótaskiptingu á þorsk- veiðum, sem það hefir haft ákveðnar skoðanir á og þvi sérstöðu. Hætt er við að skoðanir mínar mótist nokkuð af tillöguflutningi og ályktunum Fjórð- ungsþingsins. Þessi mál eru mjög viðkvæm og skiptar skoðanir um það hvernig á að taka á þeim. au verða ekki afgreidd með þvi að fullyrða, að þetta eða hitt sé hið eina rétta, og að þessi eða hinn , a^ ekki vit á hlutunum. Stjórnun fiskveiða okkar ! dag er svo mikilvæg, að það verður að setjast nið- Ur og samræma skoðanir, finna lausn, sem flestir, er na\ægt sjávarútvegi og fiskvinnslu koma, geti sætt sig við. Fiskveiðin er miklu flóknari og erfið- ari viðfangs í dag, en áður var, þar sem ofveiði er á fiestum fiskstofnum. Það var enginn vandi, þegar allir máttu stunda sjóinn að eigin geðþótta. Engar takmarkanir voru a veiðum, og þá héldu allir, að alltaf yrði nógur ls ur á íslandsmiðum. Bátar voru litlir og veiðar- ‘Ærin fábreytt. Það sem angraði menn mest voru aðgangsharðir Ut enáingar, sem veiddu uppi í landsteinum. íslendingar eignuðust stærri skip, veiddu með botnvörpu og fiskuðu betur en útlendingar. Hins- vegar kunnu þeir sér oft ekki hóf og hryggilegasta dæmið er, þegar nýsköpunartogararnir veiddu smáfiskinn fyrir Norðurlandi, og fóru með hvern farminn af öðrum í gúanó, eins og síld og loðnu. Eftir langa og harðvítuga baráttu tókst að fá 200 mílna fiskveiðilögsögu viðurkennda. Við sátum einir að fiskimiðunum umhverfis landið. Þá var vandi að gæta fengins fjár, eigi síður en afla þess. Fiskimiðin voru víðáttumikil og fjöldinn allur taldi að það væri nógur fiskur og því mætti veiða eftir vild. Nokkur hópur velmenntaðra fiskifræðinga var tekinn til starfa á rannsóknarstofum og fiskirann- sóknarskipum. Beitt var vísindalegum aðferðum til þess að gera grein fyrir því hvernig ástandi hinna ýmsu fiskstofna væri. í fyrsta sinn var hægt að sýna þjóðinni fram á hvað mætti veiða mikið, án þess að um ofveiði væri að ræða. Auðvitað skjátlaðist fiskifræðingum, og þeirra vísindi eru ekki fullkomin, en ég held að það megi staðhæfa, að rannsóknir þessara manna og aðvar- anir um að ganga ekki of nálægt fiskstofnunum hafi bjargað ótrúlega miklu. Margir trúðu ekki á þessar rannsóknir og töldu óþarfa að fara eftir ábendingum um ofveiði. Fáir hefðu líka trúað því að hægt væri að komast til tunglsins. En það var rannsóknum og vísindum að þakka að það tókst. Ljósasta dæmið eru rann- sóknir á vorgotssíldinni eða suðurlandssíld. Bann- ið við veiðum í nokkur ár og stækkandi stofn ár frá ári. Stöðvun loðnuveiða, þótt seint væri. Tak- markanir á skeldýraveiðum, svo að stofnar hafa haldist í horfinu ár eftir ár. Þá var komið að þorsk- inum, sem afkoma útvegsins og raunar þjóðarinn- ar hefur byggst á. Vísindamenn gáfu út Svarta skýrslu, um ofveiði þorsksins. Menn urðu að viðurkenna að alvara væri á ferðum. Fara yrði með gát að veiðum. Þorskveiðar voru takmark- aðar við ákveðinn tonnafjölda á ári. Áformað var að vernda hrygningarstofninn. Það voru ekki allir ánægðir með veiðitakmarkanir og það var frá fjár- hagslegu sjónarmiði æskilegt að veiða meira. Þrýstingur var alltaf á stjórnvöld að leyfa meiri veiði. Reynt var að telja fiskifræðingum hughvarf. Oft var látið undan síga. Nú er því miður svo komið, að allt bendir til þess, að of langt haFi verið gengið í þorskveiðum. Aflinn á þessu ári er vísbending um ÆGIR — 11
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76

x

Ægir

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Ægir
https://timarit.is/publication/584

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.