Ægir - 01.01.1983, Síða 24

það. Að vísu hefir það alltaf verið svo, í gegnum
tíðina, að verulegar sveiflur hafa verið í afla frá ári
til árs.
Stjórnun fiskveiða hefir verið í landinu undan-
farin ár. Aflahámark á mörgum fisktegundum og
allskonar veiðitakmarkanir. Það eru eflaust allir
þeir, sem nálægt sjávarútvegi koma, hvort sem það
er á sjó eða landi, sammála í dag um, að ekki gilti
lengur frelsið til þess að veiða að eigin geðþótta.
Hér vantar að koma á víðtæku samkomulagi um
stjórnun fiskveiða og mótun ákveðinnar fiskveiði-
stefnu. Fiskifélag íslands og Fiskiþing hafa lagt
drjúgan skerf til þessara mála og rætt þau mikið.
Því var svohljóðandi tillaga samþykkt á Fiskiþingi
í fyrra:
,,40. Fiskiþing samþykkir að kjósa milliþinga-
nefnd til þess að kanna hvort hagkvæmt þykir
og vilji er til að taka upp kvótafyrirkomulag á
fiskveiðum 1983 í stað þess skipulags, sem nú er
lagt til að verði 1982. Nefndin kynni sér viðhorf
í hinum ýmsu landshlutum og útgerðarstöðum
og kanni mismunandi aðferðir. Nefndin miði
störf sín við að kynna tillögur sínar á fjórðungs-
þingum fiskideildanna næsta haust.“
Milliþinganefndin hélt 4 fundi, ræddi málin ítar-
lega, og viðaði að sér margskonar upplýsingum.
Hlutverk nefndarinnar var i raun afmarkað við
það hvort ætti að taka upp kvótafyrirkomulag við
stjórnun fiskveiða.
Fiskimálastjóri lagði áherslu á að nefndin skilaði
áliti og gerði tillögur, sem hægt væri að leggja fyrir
Fjórðungsþings fiskideildanna. Var það síðan gert
og þessi álit nefndarmanna rædd. Það er einnig
hlutverk þessa þings, að taka nefndarálitin til um-
ræðu og gera samþykktir i málinu. Nefndin varð
ekki sammála um álit og komu því fram 3 nefndar-
álit og það má segja fjögur, því fulltrúi Far-
manna- og fiskimannasambands íslands, Ingólfur
Stefánsson, lagði fram og gerði grein fyrir hug-
myndum F.F.S.Í., en þing sambandsins hafði sam-
þykkt að halda sama kvótafyrirkomulagi og nú
gilti a.m.k. fyrst um sinn.
Álit Hilmars Bjarnasonar er á fylgiskjali 1 og er
þannig:
,,Stjórnun botnfiskveiða árið 1983.
1. Heildarþorskafli verði 400 þús. tonn, eða sam-
kvæmt því sem fiskifræðingar telja eðlilegt til
að viðhalda heildarstærð hrygningarstofnsins
eins og hann er áætlaður nú, um 570 þús.
tonn.
2. Heildarþorskafla verði skipt á milli báta og
togara.
3. Fyrir áramót verði ákveðið aflahámark á ýsu,
ufsa, karfa og grálúðu, samkvæmt tillögum
fengnum frá fiskifræðingum um það hvað
veiða má úr þessum fiskstofnum á árinu
1983.“
Þessu áliti fylgir greinargerð, þar sem tillagan er
nánar skilgreind. Þá er á fylgiskjali 11 álit fjögurra
nefndarmanna, þeirra Vilhelms Þorsteinssonar,
Guðmundar Guðmundssonar, Halldórs Ibsen og
Ágústs Einarssonar og nefna þeir álitið: Rök-
semdir fulltrúa útvegsmanna gegn kvótafyrir-
komulaginu. Eru þær í 5 liðum:
1. „Undirritaðir eru sammála um að verði settur
kvóti á flotann þá hljóti hann að ná til allra
skipa þ.e. bæði togara og báta og allra fisk-
stofna. Slíkt kerfi yrði það viðamikið, kostn-
aðarsamt og flókið að óráðlegt og í raun
óframkvæmanlegt er að ráðast í það.
2. Sú fiskveiðistefna, sem gildir á árinu 1982 er
að mati okkar mjög viðunandi þ.e. í fyrsta lagi
heildarþorskafla báta og togara og í öðru lagi
þorskveiðitakmarkanir á annars vegar báta og
hinsvegar togara. Til dæmis hefir sú breyting,
sem gerð var á skrapdagakerfi togaranna í ár
sniðið helstu vankanta af því kerfi og eru
menn almennt ánægðir með það.
3. Við erum sammála varðandi það að ef settur
yrði aflakvóti á einstök skip myndi það leiða
til þess að sá hvati, sem hefir skapað duglega
og aflasæla skipstjóra og sjómenn myndi
hverfa og meðalmennskan halda innreið sína.
4. Við bendum á að þorskafli togaraflotans
fyrstu fimm mánuði þessa árs hefir dregist
saman um 40% frá árinu 1981 og má fullyrða
að enginn möguleiki er fyrir togaraflotann að
vinna upp þennan samdrátt það sem eftir er
ársins og ná þeim þorskafla sem við var miðað
í upphafi árs. Þessi staðreynd talar sínu máli.
Virðist því ekki vera ástæða til þess að setja
þroskkvóta á togara svo sem raddir voru um
áður fyrr.
5. Við erum sammála um það að mótmæla harð-
lega stækkun fiskiskipaflotans og ítrekum
12 — ÆGIR