Ægir - 01.01.1983, Síða 28

ingu, er líkleg sé til að auka þjóðarframleiðslu og at-
vinnu á komandi árum. Þetta er vissulega ekki
vandalaust verk, sízt á timum almenns samdráttar i
alþjóðaviðskiptum. Sjávarútvegurinn hefir margoft
varað við margvíslegri óarðbærri fjárfestingu á
undanförnum árum og hvatt til aðhalds í þeim efn-
um, en þær aðvaranir hafa þvi miður ekki fengið
hljómgrunn, fyrr en e.t.v. nú. Sú stefna, sem ráðið
hefir í þessum efnum, hlýtur að vera velflestum,
sem í sjávarútvegi starfa, verulegt áhyggjuefni.
Yfirráð íslendinga yfir fiskimiðunum umhverfis
landið eiga, ef rétt er á haldið, að geta leitt til hag-
kvæmari nýtingar og lægri tilkostnaðar við veiðarn-
ar en áður. Margt bendir því miður til þess, að
stækkun flotans og óhjákvæmilegar veiðitakmark-
anir hafi haft gagnstæð áhrif og tilkostnaður fari
fremur vaxandi en hitt. Þetta er mjög óæskileg þró-
un, sem sjávarútvegurinn verður að hamla á móti,
þar sem hún hlýtur beint og óbeint að bitna á rekst-
ursafkomu fyrirtækjanna.
Athyglisvert er, að á siðasta ári jókst fjárfesting
atvinnuveganna um 6%, og varð aukningin einna
mest í fiskiskipaflotanum, og svo mun væntanlega
einnig verða á þessu ári, þrátt fyrir ítrekuð andmæli
samtaka sjávarútvegsins gegn frekari fjárfestingu í
nýjum fiskiskipum. Leggja verður áherzlu á, að i
framtíðinni verði stefnt að sem beztri samræmingu
milli sóknargetu fiskiskipastólsins og afrakstursgetu
fiskistofnanna. Það þýðir óhjákvæmilega, að næstu
árin verður að takmarka verulega nýsmíði fiskiskipa
og stefna að hóflegri endurnýjun, þannig að um
sinn dragist heildarafköst hans nokkuð saman frá
því sem nú er. Lánafyrirgreiðsla Fiskveiðasjóðs og
annarra sjóða þarf að miðast við þá tryggingu, sem
skynsamleg fiskveiðistefna og þar með stöðugri og
jafnari afrakstur fiskstofnanna hefir í för með sér,
en ekki hugsanlega verkefnaþörf islenzks skipa-
smiðaiðnaðar.
Á hinn bóginn er full þörf á að gera ýmsar endur-
bætur til aukinnar framleiðni og betri reksturs-
möguleika hjá fiskvinnslunni, en að undanförnu
hefir fiskvinnslan verið í algjöru lánsfjársvelti.
Eins og ávallt áður, þegar þjóðin hefir staðið
frammi fyrir miklum efnahagslegum vanda, verða
atvinnuvegunum settir harðir kostir, þegar að því
kemur að leysa þennan vanda. Slíkt er engin ný-
lunda. Það er því mikilvægt, að þær ráðstafanir,
sem gerðar verða, miði að því að treysta afkomu
fyrirtækjanna til lengri tíma og atvinnugrundvöll
þeirra sem í sjávarútvegi starfa. Sjávarútvegurinn er
og mun verða um langa framtíð höfuðstoð íslenzks
efnahagslífs. Þessa stoð verður að treysta svo, að
þjóðin geti byggt á henni áframhaldandi batnandi
lifskjör.
Ályktanir 41. Fiskiþings
Endurskoðun fiskveiðilaga
41. Fiskiþing beinir eftirfarandi atriðum til
nefndar þeirrar er vinnur að endurskoðun fisk-
veiðilaga:
1. Að tilvisan fjórðungsþings Fiskdeilda Sunn-
lendingafjórðungs:
a) Að lagst verði gegn öllum breytingum á tog-
veiðum, sem fela í sér veiðiheimildir nær landi
en nú gilda fyrir Suður- og Suðvesturlandi, þó
megi athuga möguleika á, að á tímabilinu frá 1.
júní—31. desember, megi rýmka fyrir togveið-
um á svæði sem takmarkast af linu, sem dregin
er réttvísandi suður úr Hópsnesvita að sunnan
og vestur úr Sandgerðisvita að norðan.
b) Að tímabundin friðunarsvæði verði ekki
fastbundin á sama hátt og nú er. Allt eftirlit
verði stórlega aukið og lokanir gerðar fljótvirk-
ari og nái yfir fyrirfram afmarkaða reiti hverju
sinni. Lokanir taki gildi þegar eftirlitsmaður
ákveður það með tilkynningu i talstöð.
c) Að við mælingu skipa verði rúmtak látið
ráða, þegar settar verða reglur um togveiði-
svæði báta og togara.
d) Að eftirlit með veiðum útlendinga verði svo
raunhæft sem kostur er á og að einungis verði
heimilaðar veiðar útlendinga í lögsögunni þegar
um gagnkvæman hag er að ræða.
2. Að tilvísan fjórðungsþings Fiskideildar Reykja-
vikur, Hafnarfjarðar og nágrennis:
Að togbátar, sem innan ákveðinna lengdar-
marka hafa veiðiheimildir inn að 3 sjómílum
austan Reykjaness og vestan Snæfellsness, hafi
jafnframt samskonar heimild til veiða innan 3ja
mílna á svæðinu Reykjanes/Garðskagi, þ. e.
frá línu réttvísandi suður frá Hópsnesi að línu í
vestur frá Garðsskaga.
3. Að tilvísan 42. fjórðungsþings Fiskideilda í
Vestfirðingafjórðungi:
a) Að það verði meginregla við endurskoðun og
breytingar á landhelgislöggjöfinni að togveiðar
16 — ÆGIR