Ægir - 01.07.1983, Qupperneq 64

tilsvarandi dráttarhraði 52 m/mín. Vindurnar eru
fyrir pokalosun og til að draga út vörpu.
Aftast á hvalbaksþilfari er vörpuvinda (notuð sem
grandaravinda) og b.b.-megin aftantil á togþilfari er
hjálparvinda.
S.b-megin á togþilfari er löndunarkrani frá Fassi af
gerð M 6 búin vindu, lyftigeta krana 2 t við 7 m arm.
Framarlega á hvalbaksþilfari er akkerisvinda af
gerð B3-IK búin útkúplanlegri keðjuskífu og tveimur
koppum.
Rafeindatæki, tæki í brú o.fl.:
Ratsjá: Decca RM 926, 48 sml.
Seguláttaviti: Spegiláttaviti í þaki.
Sjálfstýring: Decca 450 M.
Vegmælir: Jungner Sal-log.
Loran: Epsco C-Nav XL ásamt C-Plot 2 skrifara.
Loran: Simrad LC.
Dýptarmælir: Kelvin Hughes MS 838, litamælir.
Dýptarmælar: Tveir Simrad EQ 38 með MA botn-
stækkun.
Talstöð: Redifon GR 477, 400 W, SSB.
Talstöð: Redifon Gr 377,150 W, SSB.
Örbylgjustöð: Redifon GR 674.
Örbylgjustöð: Sailor RT 143, 55 rása (duplex).
Auk ofangreindra tækja er vörður og kallkerfi fra
Redifon.
Aftast í stýrishúsi eru stjórntæki fyrir togvindur-
Togvindur eru búnar átaksmælum með aflestri í stýr'
ishúsi.
Af öryggis- og björgunarbúnaði má nefna RFD
gúmmíbjörgunarbáta og Callbuoy neyðartalstöð.
Hafnarey SU110
Framhald afbls. 396.
Auk framangreindra tækja er Amplidan kallkerfi
og vörður frá Simrad. Þá er í skipinu sjónvarpstækja-
búnaður fyrir milliþilfarsrými (vinnuþilfar) með
tveimur tökuvélum ogskjá í brú, og olíurennslismælir
frá Örtölvutækni.
Aftast í stýrishúsi eru stjórntæki fyrir togvindur,
grandaravindur, hífingavindur og vörpuvindu, jafn-
framt því sem togvindur eru búnar átaks-
jöfnunarbúnaði frá Rap Hydema af gerð Multracom.
Af öryggis- og björgunarbúnaði má nefna: þrjá 10
manna Víking gúmmíbjörgunarbáta (einn með Sig-
munds-gálga), Callbuoy neyðartalstöð, og reykköf-
unartæki.
Eldi sjávarfiska
Framhald afbls. 367
staðar í Skandinavíu og er þá í háu verði og stundum
ófáanlegur. Þessar sérstöku aðstæður myndu auð-
vitað ekki koma okkur eins að gagni.
Nýlega var blaðaviðtal við Jón Jónsson forstjóra
Hafrannsóknastofnunarinnar þar sem hann var
spurður um framkvæmd þingsályktunar um þorsk-
rækt hér á landi. Hann segir stofnunina muni ráða
sérfræðing til að setja sig sem best inn í þessi mál °S
allt sem gert hefur verið í þessum efnum annarsstaðar
í heiminum en ekki „fara strax að henda peningum 1
sjóinn“. í ljósi þess sem á undan er rakið virðist þetta
skynsamlegt. Peir sem halda að þorskrækt muni leysa
einhver efnahagsvandamál hjá okkur fyrir næstu
aldamót munu óhjákvæmilega verða fyrir von
brigðum hvort sem Hafrannsóknastofnun hendu
peningum í sjóinn eða ekki.
Eins ‘megum við ekki fá neina peningaglýju
augum þó að við sjáum einhvers staðar að Norðmenu
selji mikið af eldislaxi og silungi. Við getum ekki me
nokkru móti vænst þess að þeirra reynsla og undif
stöðuþekking, sölustarfsemi og markaðir falli okkur
í skaut fyrirhafnarlaust og án kostnaðar. Samvmm'
við útlendinga þykir óhjákvæmileg þegar rætt er um
svokallaða stóriðju. Við skulum ekki halda að "
séum einir í fiskeldi heldur.
(Grein þessi birtist áður í Dagblaðinu Vísir).
400 — ÆGIR