Tímarit lögfræðinga


Tímarit lögfræðinga - 01.09.1952, Síða 31

Tímarit lögfræðinga - 01.09.1952, Síða 31
MeiöyrSi og meiSyrSamál. 151 en anna’Öhvort nafnlaust eða með rangri eða tilbúinni und- irskrift, 242. gr. 2. c. Þetta gildir einungis um aðdróttanir, og sjálfsagt útbreiðslu þeirra, en ekki um aðrar ærumeið- ingar, t. d. mynd eða skammaryrði í nafnlausu bréfi, sem ekki felur í sér aðdróttun. Það tekur og aðeins til skrif- legra aðdróttana. Ef aðdróttun er á prenti, þá er séð fyrir því í 3. gr. tilskipunar 9. maí 1855, að einhver beri ábyrgð á, prentarinn, ef eigi eru aðrir nákomnari, og kemur ákvæði c-liðar þá ekki til greina, sbr. athugasemdir við 242. gr. En ef nú enginn höfundur er nafngreindur nægi- lega, prentara er ekki getið, og 3. gr. tilsk. 1855 þar með brotin, eða enginn refsihæfur aðili verður annars fundinn, þá sýnist mega nota ákvæði c-liðar analogice. Skrifleg telst aðdróttun, hvort sem penni eða ritvél hefur verið notuð, eða ef hún er send í símskeyti. Skilyrði er, að aðdróttun sé nafnlaus, þ. e. að engar upplýsingar séu að því leyti um brotamann. Sama er, ef aðdróttun er með gervinafni, skammstöfunum, sem venjulega geta átt við fleiri menn en einn eða jafnvel engan þekktan mann, eða öðru nafni en brotamanns., Ef aðdróttun er með nafni tiltekins manns, þá er oft hægt að halda sér að honum, en mjög algengt nafn, án bústaðar eða stöðu, veitir oft litla eða alls enga fræðslu um höfund, t. d. nafnið „Jón Jónsson", „Guð- mundur Jónsson" o. s. frv. Ef sá maður, er nafn hans hefur verið ranglega sett undir aðdróttun, synjar fyrir allan þátt sinn í brotinu, þá er skilyrði til notkunar c-liðar fullnægt. En hvernig skal með fara, ef ærumeiðandi að- dróttun er í frammi höfð í síma, og brotamaður annað hvort segir elcki til sín eða segir ranglega til sín Virðist hér vel mega orða notlcun c-liðar analogice. Ástæðan til þess, að ærumeiddur maður með þessum hætti fær kröfu til þess, að ríkisvaldið taki málið í sínar hendur, er væntanlega sú, að opinber rannsókn er venju- lega eina ráðið eða að minnsta kosti nærtækasta ráðið til þess að koma því upp, hver vera muni höfundur aðdrótt- unar. Rannsóknardómari hefur ýmis ráð í hendi sér til
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84

x

Tímarit lögfræðinga

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit lögfræðinga
https://timarit.is/publication/586

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.