Tímarit lögfræðinga - 01.10.1956, Qupperneq 42

að eftir ísöld, við eldgos, sem orðið hefur með sérstæðum
liætti, þótt ekki verði rakið hér. Meðal annars hafa i því
gosi, sem mjmdaði vatnið, þejrzt upp hraunkúlur. Er
gabbrókjarni i þeim, en bergtegundin gabbró hefur ekki
fundizt annars staðar á Suðvesturlandi. Þetta litla vatn
er vafalaust meðal merkustu náttúrufyrirbrigða í sinni
röð. Með því að það er í sérkennilegu umhverfi, við þjóð-
veg, og auk þess í grennd við höfuðborgina, gistir vart sá
jarðfræðingur landið, að ekki sé ekið með hann um Krýsu-
víkurveg og honum sýnt vatnið. Fjöldi annarra útlend-
inga fer og þennan veg, og enn er á það að líta, að auð-
velt er að sýna nemendum í skólum i grennd við Reykja-
vík þessar náttúruminjar. En á einu ári, 1949, var þessu
merka náttúrufyrirbrigði spillt svo, að jarðfræðingar
munu blygðast sín fyi'ir að sýna það. Tveir votheysturnar
og fjós voru reist frammi á norðvesturbakka Grænavatns.
1 sambandi við þær byggingarframkvæmdir var farið um
stórt svæði með jarðýtum, alveg fram á bakka vatnsins.
Með þessu umróti og liinum liáu votheysturnum liefur
svip vatnsins verið gerbreytt, og svæðið hefur verið svipt
þeirri sérstæðu auðnarstemningu, sem þar ríkti áður.
Ekki er annað sýnilegt en liægt hefði verið að velja mann-
virkjum þessum annan stað en á bakka Grænavatns, enda
er landrými mikið á þessum slóðum, eins og alkunna er.
Þó að þessi staður hefði þótt stórum álitlegastur þeirra
staða, er til greina komu, er mönnum torskilið, hver
nauður rak til að láta jarðýtu róta jarðveginum alveg
fram á bakka vatnsins. Yið þessa lýsingu má hnýta þeirri
athugasemd, að engu er líkara en nota eigi vatnið sem
ruslakistu, þar sem ýmiss konar drasli hefur verið hent
niður yfir suðurbakka vatnsins, svo að blasir við veg-
farendum.
Allar horfur eru á, að spjöllum á vatninu hefði orðið
afstýrt, ef notið hefði löggjafar um náttúruvernd, þegar
til þessara mannvirkja við Grænavatn skyldi koma.
Næsta dæmi, sem getið skal, eru Rauðhólarnir hér fyrir
232
Tímarit lögfrœöinga