Tímarit lögfræðinga - 01.05.1985, Blaðsíða 25
einkum ef um er að ræða fjölmennt félag, til þess að gjaldfella skuld-
ina, ef hún er ekki áður gjaldfallin með einhverjum hætti og hjá
félaginu hafi komið í ljós viljaleysi til að greiða, áður en þeir geti
gengið að einstökum félagsmönnum.
II
UNDANTEKNINGAR FRÁ AÐALREGLUNNI
UM ÁBYRGÐ FÉLAGSMANNA Á SIvULDBINDINGUM
SAMEIGNARFÉLAGSINS.
Það sem að framan er sagt gildir einungis ef ekki er um annað sam-
ið. Þess ber vel að gæta að þar hafa enga þýðingu gagnvart skuld-
heimtumönnum samningar á milli félagsmanna innbyrðis, ef skuld-
heimtumönnum eru þeir ekki kunnir. Hins vegar gætu félagsmenn
allir samið við skuldareiganda um að þeir ábyi'gist skuldir pro rata eða
með öðrum takmörkunum. Vafasamt er að samningur eins félagsmanns
af þessu tagi við skuldareiganda myndi hafa nokkurt gildi gagnvart
öðrum félagsmönnum, enda varasamt að einn félagsmaður geti þannig
minnkað skuldaábyrgð sína.
Hér má geta um dóm í Norsk Retstidende árið 1911, bls. 254. Þrír
Norðmenn, Rogstad, Bolstad og Skramstad, komu í félagi á fót sög-
unarmyUú. Þeir veðsettu hana samkvæmt veðskuldabréfi sem undir-
ritað var: Skjerva Dampsag og Hovleri, ásamt nöfnum þeirra þriggja.
Ekki stofnuðu þeir formlegt sameignarfélag um fyrirtækið. Skram-
stad stjórnaði fyrirtækinu fyrir sameiginlegan reikning þeirra þriggja.
Friðgeir Björnsson lauk lagaprófi vorið 1970.
Hann varð fulltrúi yfirborgardómarans i Reykja-
vík sama vor. Framhaldsnám í lögfræði stund-
aði hann við Háskólann í Kaupmannahöfn árið
1976. Friðgeir var skipaður borgardómari í
Reykjavík 1. desember 1979.
Hér birtist erindi sem Friðgeir flutti á mál-
þingi Lögfræðingafélags íslands 22. október
1983, lítillega breytt.
19