Ægir - 01.07.1996, Blaðsíða 34

Tafla 1 Helstu úthafsrækjusvæðin og tilkynningarskyldureitirnir sem þau ná yfir (2. mynd)
Samantekin svæði Svæði Tilkynningarskyldureitir
Jökuldjúp Kolluáll Dohrnbanki Hali 423-424 524, 474-475 626-627, 676-677, 726-727. 674-675
Norðurkantur-Grímsey Norðurkantur Við Sporðagrunn Skagafjarðardjúp Við Kolbeinsey Eyjafjarðaráll Við Grímsey 720-724, 770-771 620, 670 619, 669 718-719, 768-769 618, 668 617, 667, 717
Sléttugrunn-Héraðsdjúp Við Sléttugrunn Langanesdjúp Bakkaflóadjúp Héraðsdjúp 665-666, 715-716 663-664, 713-714 613-614 562-564
Rauða torgið 460-462, 510-512.
Berufjarðaráll Lónsdjúp Rósagarður 413 364, 414 310-311,360-361
2. mynd. Tilkynningarskyldureitir þar sem úthafsrœkja er veidd.
inni. Hæst var nýliðunin þar árin 1991 og 1993, 4,5 og
4,7, en aðeins 2,2 og 2,3 árin 1992 og 1994. 1995 var ný-
liðunin miðlungs, eða 2,7. Á austasta svæðinu, Bakkaflóa
og Héraðsdjúpi, var nýliðun einnig sveiflukennd. Þegar
nýliðun var há við Sléttugrunn og á Langanesdjúpi þá
var hún yfirleitt með lægra móti á Bakkaflóa og í Héraðs-
djúpi. Þegar nýliðunartölur þessara tveggja svæða, Sléttu-
grunn-Langanesdjúp og Bakkaflóadjúp-Héraðsdjúp, eru
lagðar saman er útkoman nokkuð jöfn síðustu 4 árin en
samt tvöfalt hærri en árin 1988-1990. Segja má einnig
að nýliðun rækjunnar á öllu athugunarsvæðinu Norður-
kantur-Héraðsdjúp hafi verið um tvöfalt meiri síðustu 5
árin en árin 1988 og 1989.
Stofnvísitölur
Til þess að kanna hvar þéttleiki rækjunnar væri mestur
voru stofnvísitölur fyrst reiknaðar út á hvern smáreit (4.
mynd). Svo sem sjá má er mikill þéttleiki á mörgum reit-
um fyrir vestan 18° V lengdar, en það er ólíkt útbreiðslu
smárækju. Þó er einnig há vísitala á svæðum þar sem
ungrækjan heldur sig, svo sem við Grímsey, við Sléttu-
grunn og fyrir austan land. í töflu 4 eru sýndar vísitölur á
helstu svæðunum. Vísitalan er þar fyrst reiknuð út á hvern
tilkynningarskyldureit og vísitölur reitanna því næst lagð-
ar saman til þess að fá heildarvísitölu fyrir hvert svæði.
Svæðið Norðurkantur-Grímsey er þýðingarmest. Oft er
vísitalan á fyrrnefndu svæði tvisvar til þrisvar sinnum
hærri en af eystra svæðinu, Sléttugrunn-Héraðsdjúp. Vísi-
talan á svæðinu Norðurkantur-Grímsey var hæst árið
1991 (50,6), en lækkaði mjög árið 1992. Árin 1993 og
1994 hækkaði vísitalan a ný og var þá orðin sambærileg
við vísitöluna 1991. Árið 1995 lækkaði vísitalan niður í
um 41 og hefur þá lækkað nánast niður í 1990-gildið. Á
svæðinu Sléttugrunn og Langanesdjúp hækkaði stofnvísi-
tala smám saman, með töluverðum sveiflum þó, úr 6,2
árið 1988 í 17,2 árið 1993, en árið 1994 féll hún í 9,3 og á-
fram í 7,4 árið 1995. Stofnvísitala á svæðinu Bakkaflóa-
djúp og Héraðsdjúp hækkaði líka með frávikum smám
saman úr 2,9 árið 1988 í 13,3 árið 1992. Eftir það lækkaði
stofnvísitalan niður í 8 árið 1995.
Ef litið er á allt svæðið Norðurkantur-Héraðsdjúp (öll
svæðin nema Halann og Rauða torgið) má segja að allt frá
árinu 1989 hafi stofnvísitalan verið að aukast, eða úr 32,8
í 69 árið 1994 ef árið 1991 er undanskilið (5. mynd). Árið
1995 lækkaði stofnvísitalan niður í 56,1. í töflu 4 em
einnig birtar stofnvísitölur fyrir Halann og Rauða torgið. Á
Rauða torginu hafa hæstu vísitölurnar mælst árin 1991 og
1994, eða 3,8 og 3,7. Þetta er í samræmi við flest önnur
svæði þessi sömu ár. Nú hefur stofnvísitala þó aukist í 4,8.
Stofnvístölur hafa hækkað á Halanum frá ámnum 1992 og
1993 úr 0,9 í 1,7 árið 1994, en eru nú aftur lægri.
Stærð rækju
Meðalstærð rækju (fjöldi/kg) í aðaltrollið var mjög mis-
munandi eftir svæðum (tafla 5). Stærstu rækjuna er ávallt
að finna á Norðurkanti, við Kolbeinsey, en einnig stund-
um í Eyjafjarðarál. Þess vegna em þessi þrjú svæði tekin
saman við útreikninga á meðalfjölda í kg. Á Norðurkanti,
Kolbeinsey og í Eyjafjarðarál smækkaði rækjan smám sam-
an frá árinu 1989 úr 154 í 183 stk/kg árið 1994. Fjöldi/kg
hefur enn lækkað heldur árið 1995, en þá voru þarna 197
34 ÆGIR