Ægir - 01.10.1998, Blaðsíða 25

S/»’i/xit
ipasm íða iðnaðariaa
SAMLEIÐ MEÐ ÍSLENSKUM SJÁVARÚTVEGI
einsdæmi hér á landi og má benda á
að í Noregi er að finna mikið af
„straujárnum", skipum sem eru mjög
breið og bera mikið en eru stutt vegna
þess að reglurnar eru mjög þröngar
hvað lengdina varðar. En ég tel að ís-
lensk skipahönnun standi mjög fram-
arlega og ástæða þess er líka sú að út-
Útgerðir kosta
meiru til en
áður að bæta
aðbúnað
áhafna.
gerðaraðilar, skipstjórnarmenn og aðr-
ir koma með okkur að verki. Það er
langt í frá að skipin séu bara hönnuð
af einhverjum skrifborðsköllum," segir
Ágúst.
Gæði, gæði og aftur gæði
í framleiðslu er oftast talað um bein
tengsl gæða og hækkunar afurðaverðs.
Á vissan hátt má segja að gæðamálin
komi alls staðar við sögu í hönnun
skipa og drífi breytingar áfram.
Ágúst Guðbergsson segir að til að
mynda á nýjum bátum sé lagt upp úr
karavæðingu í lestum tii að bæta afla-
meðferðina og ótvírætt sé horft til
þess að bættur aðbúnaður áhafnar sé
hluti af bættum gæðum um borð.
Vignir Þór Demusson, véltæknifræð-
ingur hjá Skipa- og vélatækni, bendir á
að andveltitankar séu dæmi um búnað
sem geri vinnuaðstöðu áhafnar á allan
hátt betri og hann segir ekki verða lit-
ið framhjá beinum tengslum bættrar
vinnuaðstöðu og betri meðhöndlunar
afla.
„Mér finnst útgerðir viljugri en áður
að leggja fjármuni í að bæta vinnuað-
stöðu og annað sem varðar aðbúnað
áhafnar, innan vissra marka þó," segir
Vignir.
Skipa- og vélatækni hannaði rað-
smíðabátana fjóra sem nú eru í smíð-
um hjá Ósey í Hafnarfirði og hefur
auk þess hannað fjölda breytinga á
skipum og bátum. Vignir segir að þró-
unin verði sú að trébátar hverfi og í
stað þeirra komi stálbátar með fjöl-
breytta möguleika hvað varðar veiði-
aðferðir.
„En ég held að það sé ekki hægt að
fullyrða að nýsmíðar séu almennt hag-
stæðari en breytingar á skipum. Þetta
er mismunandi frá einum tíma til
annars og getur verið mismunandi frá
einu tilviki til annars," segir Vignir.
Breytingar til að auka
burðargetu
Karl G. Þórleifsson rekur teiknistofu á
Akureyri sem hefur að meginverkefn-
um að hanna breytingar á skipum.
Margar nýlegar breytingar á nótaskip-
um í flotanum eru frá stofunni komn-
ar og hann segir að verkefnin hafi ver-
ið kappnóg undanfarin ár og svo sé
enn. En er það svo að í uppsveiflunni í
veiðum þá aukist áhugi útgerðanna til
fjárfestinga í breytingum á skipum?
„Reyndar er það svo skrýtið að oft
þegar eitthvað hefur klikkað í veiðun-
um þá hafa aukist verkefni hjá okkur.
Til að mynda var það svo þegar loðn-
an hvarf. Þá kom hrina af verkefnum
þar sem loðnuskipunum var breytt til
að þau gætu stundað trollveiðar," segir
Karl.
Hann vekur athygli á að breytingar
á skipum hafi gengið út á að auka
burðargetu og í mörgum tilfellum hafa
skip farið í breytingar vegna kröfu um
að skipt yrði um brú. Stærri skipin
hafa líka verið útbúin með sjókælikerf-
um en Karl segir að stærð skipanna
ráði miklu um hvort hægt sé að koma
slíkum búnaði fyrir.
Mun tími ísfisktogaranna
koma innan skamms?
Fyrir fáeinum árum gekk yfir bylgja
breytinga á togurum sem skiptu úr ís-
fiskvinnslu yfir í frystingu. í kjölfar
þeirrar hrinu hófst endurnýjunin á
nótaskipaflotanum, sem stendur enn,
og allir virðast sammála um að endur-
nýjunarhrina sé að hefjast í bátaflot-
anum. I ljósi þessa vaknar sú spurning
hvort ekki fari að koma að endurnýj-
un á mörgum eldri ískfistogurunum,
sem sannarlega eru margir hverjir
orðnir lúnir.
Karl segir að útgerðarmenn telji nær
útilokað að grundvöllur verði fyrir
endurnýjun ísfisktogaranna.
„Eitthvað verður væntanlega gert
við þessi skip en ég spái lítið fram í
tímann varðandi verkefni. Ef vertíðir
ganga vel þá koma koma verkefni í
framhaldinu Dæmi um það eru kol-
munnaveiðarnar og vélaskipti sem
Kolmunna-
veiðarnar
kalla á nýjar
og stærri
vélar.
sumar útgerðir nótaskipanna ætla að
fara í í kjölfarið," segir Karl.
Þörf er fyrir endurbætur á mörgum
rækjuskipanna en Karl bendir á að lík-
ast til muni útgerðir þeirra bíða af sér
niðursveifluna í veiðunum áður en
þær hugsa sér til hreyfings. Þetta er
eitt dæmi um framtíðarverkefnin, sem
jafnt skipahönnuðir sem og þeir sem
að smíðum koma, telja verða fyrir
hendi.
ÆGIR 25