Ægir - 01.10.1998, Blaðsíða 15

'ipas
inii
SAMLEIÐ MEÐ ÍSLENSKUM SJÁVARÚTVEGI
Véla- og smíðaþekking
hefur glatast
í skipasmíðaiðnaðinum
ekstur dráttarbrautar og véla-
verkstœðis í Neskaupstað á sér
all langa sögu. Á fundi bœjarstjórnar
Neskaupstaðar 13. febrúar 1942 koni
fram tillaga um að hafnamefnd yrði
falið að athuga möguleikana á stofn-
un félags „til að byggja dráttarbraut
ogfullkomið vélaverkstœði". Síðar
þetta sama ár var Dráttarbrautin hf.
stofnuð. Hafnarsjóður Neskaupstað-
ar var einti stœrsti hluthafinn svo og
Samvinnufélag útgerðarmanna. Árið
1943 var hafist handa um byggingu
vélaverkstœðis DBN neðst á Neseyri
og var húsið liið myndarlegasta á
þess thna mœlikvarða, 30x10 metrar
að stœrð.
Fljótlega eftir að rekstur vélaverk-
stæðisins hófst fór stjórn DBN að huga
að smíði á bátum og þegar árið 1944
voru keyptar trésmíðavélar til báta-
smíði og smíði hófst. Á árunum 1945-
1960 voru smíðaðir níu 24 til 90 lesta
bátar og nokkrir stærri trébátar á árun-
um 1971 til 1975.
Árið 1970 hófst nýr þáttur í skipa-
smíðasögu fyrirtækisins en þá var haf-
in smíði stálbáts. Ekki varð stálskipa-
smíðin langlíf því aðeins var lokið að
fullu við smíði þessa eina 65 tonna
báts, smíði hins sem byrjað var á var
aldrei lokið og skrokkurinn seldur
tveimur árum seinna.
Tvö hundruð tonna dráttarbraut
var tekin í notkun í Neskaupstað árið
1946 og var hún í notkun allt til ársins
1967 er ný dráttarbraut var tekin í
notkun. Síldarvinnslan hf. eignaðist
Dráttarbrautina hf. í kringum 1990 en
var með fyrirtækið á leigu frá 1970.
Verkefnin of umfangsmikil
miðað við mannskap
Rekstur vélaverkstæðis Síldarvinnsl-
unnar hf. hefur verið aðlagaður breytt-
um verkefnum og nýjum áherslum í
stálsmíði. Þar eru ekki lengur smíðuð
skip en verkefnin eru næg og í raun og
veru of mikil á stundum. Fyrirtækið er
leiðandi afl í bænum á sviði nýsköp-
unar í smíði úr áli og ryðfríu stáli og
þar er viðhaldsverkefnum á flota Síld-
arvinnslunnar, frystihúsi, bræðslu og
fiskiðjuveri jafnframt sinnt.
Til að forvitnast um starfsemi véla-
verkstæðisins í dag var rætt við Jón
Valgeir Jónsson verkstjóra vélaverk-
jðn Valgeir fónson, verkstjóri á vélaverk-
stœði SVN.
stæðisins, en forstöðumaður þessarar
deildar fyrirtækisins, Karl Jóhann Birg-
isson, var staddur erlendis.
Jón Valgeir sagði að staðan í dag
væri þannig að verkefnin væru alltof
umfangsmikil miðað við mannskap og
hefur svo verið undanfarin 3 ár. Sú
stórfellda uppbygging sem er og hefur
verið hjá Síldarvinnslunni hefur leitt
til þessa.
Texti: Elma Guðmundsdóttir
Viðgerðir og viðhald skipa voru aðalverk-
efhin þar til fyrir fjórum árum.
„Það er ekki svo langt síðan að okk-
ar aðalhlutverk fólst í viðgerðum og
viðhaldi skipanna en nú hefur ný-
smíði í bræðslunni og hinu nýja fisk-
iðjuveri Síldarvinnslunnar tekið við.
Þessa dagana erum við að byggja utan
um vélbúnað þann sem fylgir nýju
mjöltönkunum og í framhaldi af því
förum við í að setja upp í samvinnu
við aðra, útskipunarbúnað fyrir mjöl".
- En hvernig stendur á þessum um-
skiptum í rekstrinum, frá viðgerðum
til nýsmíði?
„Þetta byrjaði allt með samstarfi við
Stál á Seyðisfirði. Við unnum saman
að uppsetningu vinnslubúnaðar í
frystiskip sunnan af fjörðum og þegar
því var lokið tók næsta verkefni við.
Það var fiskvinnslulína í eitt af skipum
Síldarvinnslunnar, Barða, og eftir það
hefur eitt leitt af öðru og verkefnin
verið síðustu tvö til þrjú ár nánast
bundin fiskiðjuverinu og bræðslunni.
Að meðaltali starfa hér á verkstæð-
inu 20-25 manns og sá fjöldi hefur
engan veginn dugað til að anna öllum
þeim verkefnum sem við höfum feng-
ið. Auglýsingar eftir menntuðum járn-
iðnaðarmönnum hafa borið takmark-
aðan árangur en annað slagið höfum
við þó verið heppnir og fengið góða
ÁGIR 15