Ægir - 01.12.1999, Side 17

SAMLEIÐ MEÐ ÍSLENSKUM SJÁVARÚTVEGI
stórum og öflugum fyrirtækjum í sjáv-
arútvegi."
Staða istcnslcs
sjáVaiiihtegs
atctrei sterkari
- segir Guöbrandur Sigurösson framltinemda-
sljóri ÚlgeröarfélagsAkunyringa
„Minnisstæðasti atburður ársins
1999 eru þær breytingar sem eru að
verða á stóru sölu- og markaðsfyrir-
tækjunum í sjávarútvegi. Með sam-
runa ÍS og SÍF verður til mjög stórt fyr-
irtæki á þessu sviði sem spannar bæði
kældar og frystar sjávarafurðir. Það
verður gaman að fylgjast með þessu
stóra fyrirtæki og hvernig þeim mun
takast til á næstu misserum. Þá hafa
ekki síður orðið miklar breytinga á
Sölumiðstöð hraðfrystihúsanna á
þessu ári.
Búið er að gjörbreyta skipulagi fyrir-
tækisins með það fyrir augum að ein-
falda allar
samskipta-
leiðir og
draga úr
kostnaði.
Þeir fram-
leiðendur
sem þess
óska geta átt
í beinum
viðskiptum
við einstök
markaðsfyr-
irtæki SH erlendis, sem verður til þess
að einfalda og skerpa virðisaukakeðj-
una í viðskiptum af þessu tagi.
Tvö önnur atriði eru einnig ofarlega
í huga mínum og er það í fyrsta lagi sú
mikla verðlækkun sem orðið hefur á
afurðaverðmæti uppsjávarfisks sem
einu sinni en undirstrikar þær miklu
sveiflur sem sjávarútvegurinn býr við.
Þá er það umhugsunarefni að á þessu
ári var seldur fjöldinn allur af nýjum
og öflugum skipum úr landi sem
Ami Matthiesen, sjávarútvegsráðherra og
hr. Ólafnr Ragnar Grímsson, forseti ís-
lands, ganga um íslensku sjávarútvegssýn-
inguna í Kópavogi á opnunardegi hennar.
bendir til þess að rekstur þeirra hafi
ekki skilað viðunandi árangri. Þrátt
fyrir mikið góðæri í sjávarútvegi virð-
ist greinin ekki geta staðið undir eðli-
legri endurnýjun skipaflotans."
„Ég tel að staða sjávarútvegsins á
íslandi hafi aldrei verið sterkari. Eitt af
markmiðum núverandi fiskveiði-
stjórnunarkerfis er að stuðla að hag-
ræðingu innan sjávarútvegsins, sem
hefur gengið eftir á undanförnum
árum. Þó að miklu hafi verið áorkað á
þessu sviði er ég sannfærður um að en
megi gera töluvert betur. Það á að vera
krafa almennings í landinu að sjávar-
útvegur, sem er undirstöðuatvinnu-
grein þjóðarinnar, sé rekin á sem hag-
kvæmastan hátt til hagsbóta fyrir alla.
Líklegt er að mikil umræða verði um
fiskveiðistjórnun á næsta ári. Það er
búist við að „Auðlindanefndin" svo-
kallaða skili af sér tillögum innan tíðar
og verða þær tillögur örugglega vega-
nesti fyrir þá nefnd sem Alþingi skip-
aði nýlega og á að endurskoða fisk-
veiðistjórnunarkerfið."
„Ég hef mikla trú á íslenskum sjáv-
arútvegi og tel líklegt að staða hans
eigi eftir að styrkjast enn frekar á kom-
andi árum. Stærri og öflugri einingar
hafa yfir að ráð fleira starfsfólki sem
getur sinnt vöru- og starfsþróun sem á
eftir að skila okkur nýjum afurðum og
tækifærum. Þá er líklegt að íslensk
sjávarútvegsfyrirtæki eigi eftir að
leggja í enn frekari landvinninga."
Viðvörwiartjósin
btikka
- segir Bjami Bafþór Helgason,
framkóxmdastjóri
ÚtVegsmannafíiags Noröurlands
„Þegar horft er til sjávarút-
vegsins á þessu síðasta ári aldarinnar
finnst mér viðvörunarljósin blikka.
Vissulega eru góðar fréttir af uppbygg-
ingu þorskstofnsins og við fengum á
árinu metvísitölu í þorskseiðum. Hins
vegar vekur ugg hversu illa gengur að
finna loðnuna og síldin er líka sýnd
veiði en ekki
gefin.
Fiskifræð-
ingar halda
því fram að
stofnar þess-
ara tegunda
séu í góðu
ásigkomu-
lagi og á það
treystir mað-
ur. En það
jafngildir
ekki því að fiskurinn verði í veiðan-
legu ástandi. Skilyrði í hafinu geta
valdið því að lítið veiðist þó töluvert
sé til.
Alvarlegast finnst mér að horfa til
loðnunnar í þessu sambandi. Hún gef-
ur sig á tiltölulega stuttum tíma eftir
áramót og það gæti farið svo að við
næðum ekki kvótanum okkar. Þetta
fer saman við lágt verð á afurðum og
horfurnar eru ekki góðar í þessum
þætti útgerðarinnar. Haustið hefur
verið erfitt og skip víða bundin við
bryggju vikum saman. Þessi staða er
mér ofarlega í huga þegar ég lít tii árs-
ins sem er að kveðja og komandi árs.
Við höfum fengið gífurlegan skell í
rækjunni. Úthafsrækjukvótinn var
skorinn verulega niður og með nýrri
reglugerð í nóvember var inn-
fjarðarækjan slegin af í Húnaflóa og á
Skjálfanda, lækkuð úr 700 tonnum í
200 tonn í Skagafirði og helminguð
Guðbrandur Sigurðsson.
ÆGm 17