Ársrit Fiskifélags Íslands - 01.01.1933, Qupperneq 57

55
Tafla 44. Hafsild veidd á Haganesvít, 5. ág. 1932.
Meðalþyngd í gr. miðað við lengd í cm.
Lengd Fjöldi |Meðalþyngd K.
36.5+ 43 393
36.0 101 359 0.77
35.5 67 343 0.77
35.0 217 327 0.76
34.5 84 318 0.77
34.0 149 304 0.77
33.5 50 298 0.80
33.0 58 293 0.80
32.5-^ 31 284
800 371 0.78
Það er alkunnugt, að millisíldin, sem veiðist við Norðurland á
sumrin, er jafnaðarlega nokkru feitari en hafsíldin. Enda eðlilegt
að svo sé, þar sem megnið af hafsíldinni hefur hrygnt fyrir aðeins
nokkrum mánuðum, þegar veiðin fer fram. í sambandi við þetta
vil eg benda á, að fitutalan fyrir millisíld, sem ég rannsakaði, var
mun hærri en fyrir hafsíldina. Lægsta fitutala fyrir millisíld var,
eins og eftirfarandi tafla ber með sér, 0.79, en sú hæsta 0.93. Nú
er nátturlega ekki gott að segja, hversu góð tala þessi (k) er, sem
mælikvarði á fituna, úr því verða rannsóknir að skera. Þyrfti því
eð ákvarða þessa tölu á miklum fjölda sílda, og rannsaka um leið
fituna með efnagreiningu. Ef það mætti takast, að sýna hversu
mikilli fitu fitutölurnar samsvara, og ef fengin yrði sönnun fyrir
því, að þær gæfu góða hugmynd um fitumagnið, væri mikið unnið.
Mætti þá með auðveldu móti (með því að mæla og vega) ákvarða
fitumagn á síld í stórum stíl, og ennfremur gera glögga grein fyrir
því, hvernig háttað sé fitumagni í síld af mismunandi stærð, mis-
munandi aldri, o. s. frv.