Búnaðarrit - 01.01.1912, Síða 12
8
BÚNAÐARRIT
er flutt hefir verið héðan til Kaupmannahaínar og Eng-
lands og víðar, hefir því að miklu leyti farið aö lokum
til Ameríku. Því lægi beinast við, að reyna að koma
ullinni héðan beina leið þangað, en hætta að nota jafn-
marga milliiiði eins og hingað til.
Ef verð það, sem íslenzk ull heflr verið borguð
með hér á landi síðustu fimm árin, er borið saman við
verð það, sem tilfært er í skýrslunum hér að framan,
þá kemur í ljós talsverður verðmunur; en þess ber að
gæta, að mér er ókunnugt um, hversu mikið af svartri,
misiitri og óþveginni ull heflr verið flutt þangað.
Ullin héðan er notuð í Ameriku aðallega í fataefni,
en hið lakasta í annað óvandaðra efni, og kemst hún
þar inn á markaðinn undir lægstu tollskyldur (,3. Glass
Carpet wool and other similar wools").
Innflutningstollurinn er nú á ull undir þessar toll-
skyldur tvenns konar: ef innkaupsverðið er 45 aura
enskt pund, þá er tollurinn 15 aurar af pundi; en ef
ullin er dýrari í innkaupi, er toliurinn 26 aurar af ensku
pundi. Ef ullin hefir ekkí 8% óhreinindi, verður að
borga þrefaldan toll. Það eru heldur likur til, að toll-
urinn verði afnuminn eða færður niður bráðlega.
Ýmsir hafa haldið því fram, að heppilegast mundi,
að senda alla ullina óþvegna, þar á meðal er Kr. Jón-
asson í skýrslu [sinni; en hann féll frá þvf aftur, sbr.
Norðurljós II. ár, 7. tbl. Þar segir hann svo:.........
„Eg fékk bréf frá merkum Islendingi, senr mikið hefir
fengist við verzlun, og telur hann það óheillaráð (að
senda ullina óhreina), það mundi verða til þess, að
vöruvöndunirmi færi heldur aftur en fram. Það mundi
og óframkvæmanlegt i stórum stíl; hann kveðst sjálfur
hafa reynt það með nokkra „baila„ (af ull), og hefði
hitnað svo i þeim, að skemd varð að. Eftír reynslu
hans að dæma er því lítils að vænta af þeirri ný-
breytni".