Búnaðarrit - 01.01.1912, Page 13
BÚNAÐARRIT.
9
Eg vil sterklega ráða frá því, að senda ull út úr
landinu óþvegna, enda voru allir ullarsalar og ullarnot-
endur í Englandi og Ameriku sammála um það, að
sjáifsagt, væri að þvo ulliná sem bezt, svo að hún gæti
bet.ur kept á mörkuðunum, og svo að ekki þyrfti að
borga toll af skarninu. I ullinni er mikið af sauðfitu
og sandi, er getur eyðilagt ullina meira eða minna, ef
hún er geymd lengi óþvegin, og getur jafnvel gert hana
ónotandi, auk hættunnar að hitni í henni í stórum
stöflum. Ef ullin væri send út óþvegin, yrði að selja
hana strax, er hún kæmi á útlenda markaðinn, til að
afstýra þessari hættu, og vafasamt að hún kæmist öll
óskemd þangað.
Ekki er það síður nauðsynlegt, að vanda þvott á
haustullinni, þvo alt blóð úr henni og tina úr henni alt
rusl; en flokkun á henni er ekki talin uauðsynleg.
Eg leyfi mér að taka hér upp nokkra kafla úr rit-
gerð urn meðferð á sauðfé til ullarbóta eftir Hermann
Jónasson (Andvari XII. bls. 91). Eg álit að ritgerð
þessi sé svo ijóst rituð og samin með nákvæmni og
þekkingu, að sunnlenzkir fjáreigendur að minsta kosti
hefðu gagn af að kynna sér efni hennar og breyta eftir
tillögum höfundarins.
..........,Vel þarf að gæta þess, að ull flókni sem
minst eða reitist af sauðfé. En þá er margt að athugn,
svo sem að veggir sé vel sléttir í fjárhúsunum, hlaðnir
úr grjóti að neðan. En ef grjót næst ekki til veggja,
svo að það verði að hafa torfveggi, þá að setja trérimla
að endilöngu eítir veggjunum að innanverðu, sem sé
svo laust frá þeim, að kindur nái eigi að núa sér við
veggina. Þó mega rimlarnir ekki vera svo fjarri vegg,
að kindur reki sig upp undir þá, þegar þær standa á
fætur. Rimlarnir sé svo langt frá gólfi, að þeir nemi
ofan til við miðjar síður á kindinni, áður en tað safn-