Búnaðarrit - 01.01.1912, Blaðsíða 17
BÚNAÐARRIT.
13
Rúningin heflr eigi litla þýðingu í þessu efni, en því
hefir verið minni gaumur gefinn en skyldi, einkum á
Suðurlandi.
Oft er rúið í forugri og blautri rétt, og ullinni
svo kastað út yfir réttarvegginn, ofan i rusl og alls
konar misjafnan jarðveg, og oft eru forartroðningar kring-
um réttirnar, eða þá að ær eru rúnar við kvíavegginn,
og er þar oft ekki sem þrifalegast, einkum þar sem
færikvíar eru, og er mér sagt að það beri og við, að
rúið sé í gamla kvíastæðinu. Sagt er mér, að meiri
hirðu og vandvirkni sé gætt í þessu efni norðanlands, en
þó mun vera ábótavant þar í þessu efni.
Þessi meðferð á ullinni er mjög slæm, því með
þessu fer i hana alls konar óhroði og óhreinindi, sem
aftur er erfitt að losa úr henni, einkum þegar ullin er
blaut, þvi þá loðir meira við hana af þeim efnum, sem
verða til þess að fella hana í álití, og gera þvottinn og
flokkunina erfiðari. Allir ættu að geta séð, að þetta
rýrir verðið á ullinni, og af því stafar fjárhagslegur skaði.
Til þess að stuðla að því, að bót verði ráðin á
þessu, set eg hér nokkrar vandvirknisreglur, sem engum
er ofvaxið að fylgja, sem annars vill vanda vöruna.
Þegar rúið er, ber að velja til þess þurt veður,
þegar ullin er þur, og að rýja féð á svo hreinlegum
stað, að rusl eða óhreindi komist ekki i ullina, og bezt
er að láta hvert reyfi halda sér, ef þess er kostur.
Æskilegt er að ullin sé borin heim frá rúningsstaðnum
i hripi eða meis, en ekki troðin ofan i óhreina poka, og
að raki sé ekki þar sem hún er geymd, þar til þvottur-
inn fer fram, og að rusl eða óhreinindi komist þ&r ekki
saman við hana.
Á Norðurlandi mun það vera siður, að minsta kosti
sumstaðar, að þessum atriðum sé fylgt, og þar er ullin
viða geymd í bing í útihúsum, og fer það mikið betur
með ullina, en að henni sé troðið fast í poka. En þegar
hún er geymd í skemmum með torfgólfi, er sjálfsagt að