Búnaðarrit - 01.01.1912, Side 102
98
BÚNAÐARRIT.
villir vegar í því, eftir hverju á að dæma um gildi gripa
til vissrar notkunar og til undaneldis, og að stórfé heflr
því farið forgörðum, að meira eða minna leyti. Eink-
um á þetta við um sýningar á nautgripum til mjólkur-
framleiðslu, sökum þess að ytra útlit er mjög grófur
og ónákvæmur mælikvarði fyrir gæðum mjólkurkúa, og
því fremur fyrir gæðum nauta til undaneldis. En jafn-
framt hefir á nýrri tímum verið bent á nýjar leiðir til
að styðja kvikfjárræktina, ýmist sýningar með breyttu
fyrirkomulagi, eða ýmiskonar kynbótafélagsskap o. fl.
Sýningarnar eiga einkum við á þeim tegundum kvik-
fénaðar, þar sem tiltölulega auðvelt er að dæma um
verulegan mismun á gripum eftir ytra útliti, og þá
kannske í sambandi við umfangslitla samkeppni af öðru
tagi, t. d. kappreiðar eða kappkeyrslu með hesta, þyngd
á sauðfé o. s. frv. Einnig heflr reynslan sýnt, að sýn-
ingarnar ná því betur tilgangi sínum, því stærri eða
gripafleiri sem sýningasvæðin eru, og ríkin kosta því
einkum stærri héraðssýningar eða landssýningar. Enn-
fremur þarf að tryggja afnot verðlaunagripa til undan-
eldis, eftir föngum.
Hér á landi erum við ennþá lítt vanir búpenings-
sýningum eins og öðrum kynbót.aráðstöfunum. Þær
sýningar, sem hafa verið haldnar hér á síðasta áratug,
hafa flestar náð til allra aðaltegunda kvikfénaðar, og
sýningarsvæðin verið lítil — hreppasýningar. Flestar
svonefndar héraðssýningar hafa líka aðallega verið sóttar
úr nágrenninu við sýningarstaðinn, sökum erfiðleikanna
við að koma skepnum, einkum nautgripum og sauðfé,
að úr fjarlægð. Héraðssýningarnar við Þjórsárbrú hafa
verið undantekning, því þar hafa að eins verið sýndir
graðhestar og " graðneyti. Afnot verðlaunagripanna til
undaneldis hafa varla verið trygð sem skyldi, enda er
eftirlitið með því óframkvæmanlegt eins og fyrirkomu-
lagið heflr verið. Fé til verðlauna hefir verið mjög lítið,
og verðlaunin því lág til þess að geta verðlaunað fleiri