Búnaðarrit - 01.01.1912, Blaðsíða 110
106
BÚNAÐARRIT
uefnd eru að framan, miðast við það, að þau borgi vel
sæmilegt fóður á graðhestinum vetrarlangt, en auðvitað
ættu verðlaunin helzt að vera hærri. Fjárhagslegi mis-
munurinn á I., II. og III. verðlaunum ætti einkum að
liggja i því, að meiri aðsókn yrði með hryssur að hærri
verðlaunahestunum. En enginn er skyldur til að taka
á móti verðlaununum og þeim skyldum, sem þeim fylgja,
svo sjálfræðið, sem er svo ríkt hjá okkur Islendingum,
fær fyllilega að njóta sín með þessu móti.
Það þarf ekki að verðlauna marga graðhesta til
þess að þeir geti gert stórmikið gagn í hóraðinu, ef
þeir eru góðir og vel notaðir. Ef hest.urinn gengur vel
undan vetrinum og er gefið kjarnaföður (t. d. 2 '8 af
höfrum og 1 af baunum á da.g), auk heys eða beitar,
að vorinu, úr því að farið er að halda undir hann, þá
má ætla fullorðnum hesti um tvegeja mánaða tíma (frá
miðjum maí fram í miðjan júlí) 60—70 hryssur, eða
vel eina hryssu að jafnaði á dag. Þrévetra hesta ætti
að nota sem minst og að minnsta kosti ekki til fleiri en
20 hryssa á sama tima. Fjögurra vetra hesta mætti
nota til 40 hryssa á sama tíma. Hestinn kalla jeg vel
notaðann, ef haldið er undir hann svo mörgum góðum
hryssum, sem hæfilegt er, og með þriggja króna fola-
tolli geta þá orðið þó nokkrar tekjur af hestinum. Sé
hesturinn minna notaður, þá þarf hann líka minna fóður
að vorinu.
„Folaseðlarnir" eru til þess að tryggja afnot grað-
hestanna nokkuð, og til þess að engin kostnaðargrýla
hindri menn frá að halda beztu hryssunum undir úr-
valshesta. Þrjár krónur í folatoll er svo lítil upphæð,
þegar um valinn graðhest er að ræða, að engum hugs-
andi manni ætti að blæða hann í augum, einkum þegar
þeir hugsa til hins mikla verðmunar á hestum, sérstak-
lega á innlendum markaði, en nú er líka von til að far-
ið verði að gera meiri verðmun á hestum, eftir gæðum,
á mörkuðum til útlanda.