Búnaðarrit - 01.01.1912, Side 164
160
BÚNAÐARRIT
mannhöfn, að í nóvember hefði verið seld bezta norð-
lenzk ull til Ameriku fyrir 80 aura og lakari á 71 og
73 aura pundið brúttó-, en konsúllinn skýrir mér frá
því, að siðaatliðið sumar hafi Donskoy-ullartegundir verið
seldar í Ameríku fyrir 81 eyii pundið frítt urn borð í
Nowerosxyslc, sem er höfn við Svartahafið.
Þessar ullartegundir eru vanalega sendar í umboðs-
sölu til Ameríku og seldar þar við uppboð.
Af þessu hlýtur það að vera öllum Ijóst, hve miklu
skiftir fyrir ullareigendur, að hún sé vel þvegin og að-
greind eftir vissum reglum, þegar keppa þarf við aðrar
ullartegundir.
Eg hefi spurt konsUlinn í Rostoff, hvort eigi væri
notuð nein uppleysandi efni saman við vatnið, sem ullin
er þvegin í, og hefir hann svarað því neitandi samkvæmt
umsögn ullarkaupmannsins, en eg efast um að það sé
rétt, því að allviða hefi eg orðið þess var, að einmitt
þessu atriði er haldið alvarlega leyndu.
Af upplýsingum konsUlsins í Rostoff er ýmislegt að
læra, og staðfesta þau að öllu leyti hin fyrri ummæli
min, að samviuna, vandrirkui og sérþélcJáng sé nauð-
synleg skilyiði til þess, að ullin nái áliti og komist í hátt
verð á heimsmarkaðinum. Allur undirbUningur undir
þvottinn fer fram á líkan hátt og eg lagði til í áður
nefndri ritgerð minni. Þótt meðferð á sauðfó fari mjög
batnandi hér á landi, þá munu þó finnast hér magrar
kindur á vorin, ekki síður en í Don-héruðunum; er þvi
saltvatnið, sem fyr er getið, þess vert, að taka það til
ihugunar.
Kassar þeir, sem RUssar nota við ullarþvottinn,
minna á „lárana", sem norðanlands eru brUkaðir, þótt,
í smærri stíl sé.
Auðsjáanlega er allrar vandvirkni gætt með þurkun-
ina á ulliani, þar sem hUn er þurkuð á mannhœðarháum
strengjum.