Búnaðarrit - 01.01.1912, Page 190
186
BÚNAÐARRIT
Að fá sér endingargóðan við í allar bygginyar er
því hið fyrsta, sem Islendingar þurfa að liugsa um,
hvernig sem þeir byggja — hvort sem liúsin eru torf-
hús, timburhús eða steinhús.
En hvernig eiga menn að fara að, til þess að ná í
betra timbur en nú er víða á boðstólum?
Bændur fá viðinn hjá kaupmönnum og verða að
taka það, sem fyrir hendi er. En kaupmenn fá vana-
lega viðinn hjá Norðmönnum, sem koma með hann hingað
til sölu. Og Norðmenn koma með mikið af þeim við,
sem hvergi gengur út nema á íslandi, eins og eg hefi
áður tekið fram.
Ef allir þegja, og enginn hreyfir hönd eða fót, þá
heldur sama lagið áfram. Ekki þarf að efast um það.
Með samtöhum vœri liœgt að hippa þessu í lag. Ehhert
œtti að vera auðveldara.
Undir eins og Norðmenn fá að vita það, að hér
gengur úrkastsviðurinn ekki iengur út, þá koma þeir
með góðan við.
Bændur þurfa að gera samf ök um, að fá útvegaðan
góðan við. Gætu þau samtök verið með tvennu móti.
Annaðhvort taka allir bændur í einu bygðarlagi sig saman
á öndverðum vetri og skora á kaupmann þann, sem þeir
verzla við, að útvega og hafa til sölu á næsta sumri að
eins bezta timbur, og láta kaupmann vita, að þeir kaupi
ekki lélegt timbur. Mundi hver kaupmaður verða fús-
lega við þeirri áskorun.
Hitt ráðið er, að bændur geri félag, til að kaupa
sjálfir timbrið frá Noregi. Senda þeir þá til Noregs,
fyrir miðjan vetur, áreiðanlegan og trúan mann, til þess
að annast kaup á viðnum og ráða skip til flutnings.
Maðurinn þarf að koma til Noregs fyrir miðjan vetur,
því þegar líður á veturinn, er oft erfitt að fá skip leigð.
Þau eru flest ráðin til vorferða og sumarferða fyrir miðjan
vetur.
Auðvitað þarf að búa manninn út með nokkuð af