Búnaðarrit - 01.01.1912, Blaðsíða 192
188
BÚNAÐARRIT
en að steypa þá tvöfalda, til að gera húsin nógu hlý og
rakalaus.
Mór þykir undarlegt, ef ekki er til efni í sement í
landinu okkar. Að því þyrfti að gæta. Og ef svo færi,
að sement fengist hér heima, þá yrði meiri parturinn af
efniau í steypuhúsin innlent. Allar þjóðir, nema íslend-
ingar, byggja að mestu eða öllu leyti úr innlendu efni,
og að sama marki verða Islendingar að stefna, ef þeir
eiga nokkurn tíma að eignast góð húsakynni.
Steinsteypuhúsin verða auðvitað nokkuð dýr í upp-
hafi. í þau fer mikið af sementi, og það er dýrt, þegar
búið er að flytja það út í sveitirnar. Loks er það vand-
flutt og vand-geymt, svo að það skemmist ekki. Yið hverja
steypubyggingu þarf í minsta lagi einn mann, sem kann
vel til allra starfa við þess konar byggingar, og yrði hann því
talsvert kaupdýrri en aðrir verkamenn. En annars er
mjög liklegt, að steypuhús, þótt vönduð væru, yrðu ekki
dýrari, þegar alment yrði farið að byggja þau, en timbur-
hús eru nú. En svo kemur mismunurinn á endingunni.
Á móti því að timburhúsin, úr bví efni sem við notum
nú allmikið af, endast ekki nema 30—50 ár, og líklega
svo sem 100—150 ár, ef bygð eru úr góðum norskum
við, þá mundu steypuhúsin endast mann fram af manni,
enda öld eftir öld, og standa ef til vill óhögguð eftir
1000 ár.
Svo má telja steypuhúsunum það til gildis, að þar
er margfalt minni brunahætta en í timbur- eða torfhúsum,
og mundi það með tímanum muna miklu á tryggingar-
gjaldi fyrir hús og innanstokksmuni.
En menn verða að heimta pað af steinlmsumnn, að
pau séu hlý og alveg rakálaus.
Landið okkar er enn þá víðast hvar skóglaust, og
verður svo, því miður, fyrst um sinn. Gagnleg kol eru
enn þá ófundin. Mótak er sumstaðar ekkert, og á mörg-
um stöðum lítið og lélegt. Að vísu er til mikið af
góðum mó á vissum stöðum, en mórinn er dýr eldi-