Búnaðarrit - 01.01.1912, Side 200
196
BÚNAÐARRIT
kostnaði 93, en 53 ekki eða 36%. Hreinn ágóði á ara
var mestur kr. 0,40 eða um 13 kr. á dagsláttu.
Þegar búfjáráburðurinn er metinn á sama hátt og
sá tilbúni, borgar hrossataðið sig lang-bezt. Þannig voru
28 tilraunir arðberandi á móti 19. Kúamykja hafði að
eins 5 á móti 22 (500 kg. á ara ætlað í 4 ár) og 330
kg. kúamykja -j- fosforsýra 16 gegn 14*).
Þetta er nú ekki sérlega álitlegt fyrir okkur, að minsta
kosti svona fljótt á litið, því alt af hlýtur tilbúinn á-
burður að vera dýrari hér hjá okkur en í Noregi. Virð-
ist þetta fyllilega sanna ummæli Jóns míns, að minsta kosti
hvað snertir áburðinn einn út af fyrir sig, en það má
ekki dæma áburðinn, þó að hann sé vitlaust notaður. Og
við verðum að læra að nota hann rétt. Þess ber líka
að geta, að alimikill hluti af þeim tilraunum, sem ekki
svaraði kostnaði, var þannig gerður, einmitt tilraunanna
vegna, að áburðartegundir, áburðarblanda og áburðar-
magn var all-fjarri sæmilegum hagfræðistakmörkum, og
þegar reynsla vex með tilraununum, minka því að stór-
um mun þær, sem tapi valda, en hinar arðberandi vaxa
að sama skapi.
Það má lika taka tillit til þess, að við þessar til-
raunir er heyið virt fremur lágt, eða 4 aura kg., og
sennilega mundu kartöflur borga tilbúinn áburð engu
síður hér á landi en í Noregi, þar sem kartöQur eru hér
helmingi dýrari en þar.
Eg vil þó fylgja Jóni á leið og segja, að það sé
hreinasta áhættuspil að nota einhverja eina „einhliða"
áburðartegund, nema fyrirfram þekkist áburðarþörf jarð-
vegsins. Þá er auðvitað sjálfsagt að kaupa og nota
viðeigandi áburðarefni, eins og hér á landi mun alloft
eiga sér stað, t. d. fosforsýruna, en til þess þarf smá-
tilraunir.
!i:) En sennilega hofir þar vcrið hallað á kúamykjuna.
H. V.