Búnaðarrit - 01.01.1912, Page 204
200
BÚNAÐARRIT
Að þríhliða áburður borgi sig venjulega bezt.
Að saltpétur hafi oftast betri áhrif en brennisteins-
súr stækindi með sama köfnunarefnismagni.
Að fosforsýran í Tliomasfosfati, sem uppleysanJeg er
í sítrónsýru, gerir oftast nær meira gagn, borin ofan á
valllendi, en sama fósforsýrumagn í superfosfat upp-
leysanlegt í vatni.
Því næst vil eg taka aðra hlið þessara norsku til-
rauna, sem lúta að því, hvort betra sé að lera ábuvð■
inn á graslendi haust eða vor.
Eg get ekki heldur þrætt þessar afar-merku og nyt-
sömu tilraunir nákvæmlega, sem byrjuðu fyrst haustið
1903 og vorið 1904, og hefir verið haldið áfram síðan.
Tilraunirnar hafa verið gerðar á 93 stöðum víðsvegar
um Noreg, og bæði reynt við búpeningsáburð og til-
búinn áburð.
Tilbúni áburðurinn reynist hór sem annarstaðar við
þessar norsku tilraunir betri en búpeningsáburður til
þess að bera á völl.
Af 7 mismunandi áburðarblöndum var haustbreidd-
ur búpeningsáburður sá 4. í röðinni, en vorbreiddur sá
6. í röðinni eða næstur lökustu áburðarblöndunni. Eins
og vænta mátti hefir sauðatað reynst betur en hrossa-
tað, er frjóefnarikara, og iang-bezti áburðurinn, sem við
höfum. Kúamykja var ekki reynd í þessum tilraunum,
en reyndist jafnan lökust við hinar tilraunirnar.
B. Larsen dregur út úr þessum tilraunum eftirfylg-
jandi aðalárangur:
1. „Bezt er að haustbreiða búfjáráburð, fosforáburð
og kalísölt, þar sem klaki er þykkur og snjóasamt, en
litið rignir.
2. Vorbreiðslan heppnast bezt, þar sem vetur er
mildur, og klaki er lítill, meira rignir en snjóar að vetr-
inum, og vorið votviðrasarnt. — Þetta á líka við í fjalla-
bygðum, jafnvel þó þá sé fremur þurkasamt.