Búnaðarrit - 01.01.1912, Page 209
BÚNAÐARRIT
205
+ 30 kg. Noregs-saltpétur (eða Chilí-saltpétur) í hverja
10 ara.
2. Yegna þess hve mikið er af klór í kalíáburðin-
um, verður að dreifa honum og herfa ofan í jörðina svo
fljótt sem hægt er á vorin, og fósfórsýrunni jafnvel urn
leið. Rétt áður en kartöflurnar eru settar í jörðina, á
að dreifa Jielmingnum af saltpétrinum. Hinum helm-
ingnum er dreift milli raða, eða í rnjóa rák meðfram
grösunum*), þegar á að hlúa að þeim í fyrsta skiftið.
Séu grösin græn og þróttmikil, má spara seinni
saltpéturs-helminginn.
3. Sé að ræða um fóðurrófur (næpur, turnips o. þ.
h.), er bezt ‘að nota búfjáráburð. En sé hann ekki til,
má vel nota tilbúinn áburð. En þá er saltpéturinn aldrei
sparaður; seinni hlutanunr dreift meðfram röðinni strax
og búið er að grisja plönturnar.“ — Bezt að dreifa hon-
um í úðaregni.
Þá koma næst:
•
Tilvaunir íueð liaust- og Yorbeit.
Þá er enn einn liður í búskap okkar íslendinga,
sem við vitum alt of lítið um, en það er hvaða áhrif
haust- og vorbeit hefir á jörðina, og þá sérstaklega á
túnin okkar.
Það mun vera almenn skoðun hér á landi, að skaði
sé að láta búpening naga túnin, jafnvel þó ekki sé að
ræða um gróðrartíma ársins, vorið og sumarið. Sér-
staklega gildir þetta um hesta og sauðfé, er ganga nær
rótinni en kýrnar, er meira sleikja ofan af. Þetta álit
manna hefir meðal annars flýtt mjög fyrir túngirðing-
unurn, sem nú eru víða vel á veg komnar, og munu
*) Er standa eiga í beinum línum, 60—70 cm. á milli
raða og 20—30 cm, á milli grasa í röðinni (hlutfallslega 24” og
8”—12"). H. V.